Lesbíur - The Saga Continues

Einu sinni fyrir langa löngu, á bloggi ekki svo langt frá þessu, spruttu upp umræður um samkynhneigð og samkynhneigða. Svanur nokkur Sigurbjörnsson, læknir, nefndi þá staðreynd að kynlíf lesbía er að meðaltali öruggara en kynlíf gagnkynhneigðra. Þetta las Jón Valur Jensson, bloggari og kristinn þjóðarflokkur, og var heldur ósáttur við fullyrðingu Svans:

Orð Svans um heilsufarsmálin, t.a.m. lesbíanna, bera með sér, að hann hafi ekki kynnt sér þau mál mjög náið, jafnvel þótt læknir sé.

Eftir þessar dylgjur Jóns bárust samræðurnar annað.

 

Framhaldið af sögunni má lesa hér.

 

Jón Valur, verandi hræddur við mín sterku og föstu rök, er auðvitað löngu búinn að banna mér að gera athugasemdir á sinni eigin bloggsíðu. Þegar ég inni hann svara á einhverjum öðrum vettvangi byrjar hann yfirleitt að víkja sér undan svari í dágóða stund og þvæla umræðuna upp um alla veggi og súlur, eins og t.d. með því að þykjast móðgast yfir einhverju lítilfjörlegu (svosem beygingu nafna löngu látinna manna). 

Þegar Jón er svo loks kominn út í horn, yfirgefur hann svæðið í fússi, eða bregður fyrir sig einni af eftirfarandi afsökunum;

Að hann sé afskaplega upptekinn við að sinna einhverju mikilvægara.

Að hann vilji ekki sýna síðuhaldara þá óvirðingu að ræða þetta í athugasemdakerfi óskylds bloggs (jafnvel þó síðuhaldari hafi lagt blessun sína yfir umræðuna).

Að  klukkan sé orðin margt og hann muni svara þessu síðar. Þarflaust er að taka fram að hann hefur aldrei staðið við slíkt loforð.

 Alltaf tekur hann þó fram að hann hafi rétt fyrir sér og geti sannað það, en lítið hefur bólað á þessum meintu sönnunum þó Jón hafi nú haft að verða fimm ár til að opinbera þau merku gögn.

Nú síðast hélt eltingaleikurinn áfram við þetta blogg Jóns Baldurs L'Orange.

Mér sýnist á öllu að Jón ætli enn einu sinni að flýja af hólmi, sé miðað við orð hans núna kl. 00:47:

 

Verkefnum o.fl. hafði ég að sinna í dag og fram á kvöld, og seint heimkominn sé ég þetta innlegg þitt, en skrifa ekki um lesbíusjúkdóma aðfaranótt sunnudags á þessa vefsíðu JBL, en svo sannarlega hafið þið Tinna á röngu að standa í fullyrðingum ykkar í því efni.

 

Ég neita þó að gefa upp von, svo ég skelli þessu bloggi í loftið (eftir nánast árs útlegð á fésbókinni) svo Jón geti frætt mig -og aðra sem eru orðnir langþreyttir á þessu undarlega svaraleysi- um þessi merku gögn. Ég spyr því enn:

Jón Valur Jensson - Hvaða sérstaka áhætta, sem ekki fylgir kynlífi gagnkynhneigðra, fylgir kynlífi tveggja kvenna?

 

Örlæti kirkjunnar

Það er nú gott að prestarnir eyði smá tíma í að tala um fátækt. Nógu helvíti eru þeir á góðu kaupi við það.

 

Djákninn Ragnheiður sýnist mér hafa lagt út frá tveimur versum NT, Lúk. 6:29 og Matt. 5:40. Í því fyrra segir:

 

²⁹Slái þig einhver á kinnina skaltu og bjóða hina og taki einhver yfirhöfn þína skaltu ekki varna honum að taka kyrtilinn líka.

 

og því síðara: 

 

⁴⁰Og vilji einhver þreyta lög við þig og hafa af þér kyrtil þinn gef honum eftir yfirhöfnina líka

 

Þetta er svosem gott og gilt. En hvað varð um "sælir eru fátækir"? Voru fylgismenn Jesú ekki hvattir til að gefa allar eigur sínar utan smotterí eins og göngustaf og skó? Þeir máttu ekki einu sinni hafa skyrtu til skiptanna (Mark. 6:8). Einhversstaðar hefur þetta brenglast á leiðinni til prestanna, sem þiggja sína hálfu milljón (eða jafnvel enn meira) á mánuði án þess að blikna eða roðna, en þráast samt við niðurskurði sem þó er minni en margar aðrar opinberar stofnanir hafa mátt þola. 

 

Nú getur vel verið að háttvirt fröken/frú djákni gefi launin sín samviskusamlega til fátækra, en miðað við hvað kirkjunnar fólk er duglegt að tala um gjafmildi á tyllidögum, skýtur skökku við að það skuli á sama tíma hafna niðurskurði sem auðveldlega mætti koma á með launalækkun upp á, tja, segjum 50% eða svo. Prestar hefðu þá samt meira á milli handanna en lægst launuðu stéttir landsins -  líklega um tvöfaldar atvinnuleysisbætur. Ætli margir prestar myndu skrifa upp á það - í þágu fátæklinganna sem meintum leiðtoga lífs þeirra var svo hugað um?

„Vonin bjargar mannslífum“

Til hvers?

Það er auðvitað fagnaðarefni að safnað sé fyrir orgelinu í stað þess að láta almenna skattgreiðendur borga brúsann (eins og við borgum fyrir allt annað sem ríkiskirkjunni dettur í hug), en til hvers í andskotanum þurfa þau orgel?

Orgel eru fokdýr. Í fréttinni kemur fram að þetta tiltekna orgel kostar nærri 40 milljónir. Hefði ekki verið nær að gefa það til hjálparstarfs og láta íburðarminna hljóðfæri og gott hljóðkerfi duga? Ég spurði séra Þórhall "aumingja fátæka fólkið sem á ekki mat" Heimisson að þessu þegar nýtt orgel var tekið í notkun þar á bæ í fyrra. Svarið sem ég fékk þótti mér ekki fullnægjandi, en læt það fylgja með: 

 

 

Þetta er mjög góð spurning Tinna og einmitt sú fyrsta sem var skoðuð undir stjórn Natalíu Chow sem þá var organisti hér, fyrir einum sjö átta árum þegar undirbúningsferlið hófst.

Ástæðan fyrir því að ekki var valið hljómborð og hljóðkerfi var margþætt. Í fyrsta lagi er Hafnarfjarðarsókn önnur stærsta sókn landsins. Hér er mjög mikið um athafnir fyrir utan venjulegar messur, skírnir, brúðkaup og útfarir. Um 50.000 manns fara hér í gegn árlega og nýta þjónustu kirkjunnar. Kirkjan er líka stór, tekur um 400 manns. Til að sinna þjónustu við alla þá sem hingað leita t.d. með útfarir, þarf þess vegna gott hljóðfæri.

Niðurstaðan var sú að rafmagnshljóðfæri gæti aldrei skilað því sem allt þetta mikla starf krefst - gæti ekki þjónað Hafnfirðingum og öðrum kirkjugestum.

En önnur ástæða kemur líka til. Orgel er byggt til að standa í 150 - 200 ár þó gamla orgel kirkjunnar hafi "aðeins" enst í tæplega 60 ár vegna þess hvernig ástandið var þegar það var byggt.

Rafmagnshljóðfæri, þó ódýrara sé um sinn, endist stutt, kallar á mikið viðhald og mikinn kostnað ár hvert.

Gleymum síðan ekki að það voru gjafir Hafnfirðinga sjálfra í áratugi sem voru grunnurinn að sjóðnum sem orgelið var byggt fyrir. Gjafir og safnanir kirkjukórsins, kvenfélagsins, vinafélagsins og fleiri. Enginn fyrirtæki, banki eða slíkir lögðu til krónu. Það fólk sem gaf með vinnuframlagi og peningum, gaf vegna þess að það vildi hljóðfæri sem þjónaði Hafnarfjarðarkirkju með sóma.

Slíkt hljóðfæri er nú komið, í formi tveggja orgela.

 

 

 Ég skil enn ekki hvers vegna allar smákirkjur landsins þurfa margmilljóna og jafnvel tugmilljóna orgel á sama tíma og fólkið í landinu á ekki fyrir mat. Ef einhverntímann verður af aðskilnaði og kirkjan þarf að standa undir sér sjálf er svosem fínt að hafa eitthvað til að selja - þó ekki sé nema í brotajárn. Ég held að prestar landsins - þessir sem fá mörghundruðþúsundkall á mánuði fyrir að bulla um ósýnilega hluti og níðast á börnum og önnur þjóðþrifaverk - ættu aðeins að spá í þessu.

Er einhver ástæða, önnur en hefðin, fyrir þessum fokdýru rörahrúgum?

Gorgelhátíð fyrir nýju orgeli

Opinber starfsmaður kemur upp um einbeittan brotavilja

Séra Geir Waage er hugsanlega glæpamaður. Það er a.m.k. vel mögulegt að einhver hafi sagt honum frá einhverju sem séranum er skv. lögum skylt að tilkynna, en það hafi Geir ekki gert. Það er auðvitað mun líklegra að Geir hafi aldrei þurft að takast á við slíka játningu.

 

Ég vona að þessi kærleiksríki og auðmjúki þjónn Guðs þurfi aldrei að horfast í augu við barn sem orðið hefur fyrir misnotkun eða öðru ofbeldi og útskýra fyrir því að þó hann hafi vitað af ofbeldinu hafi hann ekki viljað gera neitt. Hvernig ætli Geir færi að því að réttlæta þessa afstöðu fyrir fórnarlömbunum? 

 

Ég hlakka til að sjá hvernig - eða öllu heldur hvort - biskupsómyndin tekur á málinu. Sjálfur tók hann fullan þátt í að reyna að þagga niður glæpi Ólafs Skúlasonar á sínum tíma, svo það verður varla að teljast líklegt að hann skammi Geir fyrir að hylma yfir aðra glæpi. Það sama hlýtur að gilda um glæpamennina sem Geir vill hlífa og háheilagan nauðgarann hvers stól Karl vermir - Guð einn mun dæma. 

Geri Karl ekkert er það sameiginleg skylda yfirvalda og sóknarbarna í Reykholti að sjá til þess að skeggapinn í svarta kjólnum fái ekki tækifæri til að hylma yfir glæpi barnaníðinga. Prestar eru opinberir starfsmenn, laun þeirra eru greidd af skattgreiðendum með milligöngu ríkisins, og það er ólíðandi að hafa opinberan starfsmann á launaskrá eftir að hann hefur lýst því yfir að hann hyggist brjóta ekki bara siðareglur eigin stéttarfélags, heldur landslög, að ekki sé minnst á siðferðisbrotið sem felst í þessu. Lögum samkvæmt gæti Geir átt yfir höfði sér allt að árs fangelsi, láti hann hjá líða að tilkynna glæpi gegn börnum. 

Klerkur tekur sér hér stöðu með kúgurum og ofbeldismönnum, gegn fórnarlömbum þeirra.

 

Það er þá aldeilis kristilegt, eða hvað?

Þagnarskyldan er algjör

Er ólöglegt að segja upp samningum?

Ég er ekki lögfróð manneskja, en varla getur það verið rétt að ríkið geti aldrei sagt upp þessum samningi nema með samþykki kirkjunnar? Er ríkið skuldbundið til að greiða þessar jarðir margfaldar, vegna þess að kirkjan getur alltaf neitað að endurskoða samninginn eða segja honum upp? Rennur þetta samkomulag aldrei út?

 

 

Ég ætlaði að setja inn komment við grein Jóns Vals, en gleymdi því að ég er ekki í náðinni (ólíkt hinum dularfulla "Predikara" sem alltaf fær að birta komment þrátt fyrir að vera nafnlaus. Jón hlýtur að vita hver hann er þó við hin gerum það ekki). 

Í athugasemdum við grein Jóns var m.a. stungið upp á því að prestar láti 30% launa sinna ganga til Hjálparstofnunar Kirkjunnar, en eins og sumir vita kannske er mataraðstoð kirkjunnar í sumarfríi akkúrat núna. Það er óneitanlega hjákátlegt að heyra presta ríkiskirkjunnar væla um það að þjónusta við borgarana skerðist verði kirkjan skikkuð til að skera niður um 9% á sama tíma og þeir segja fátæklingum borgarinnar að éta það sem úti frýs -  a.m.k. yfir sumarið!

Hvers vegna hafa þær stofnanir sem dreifa mat ekki samstarf um lokunartíma? Ef einungis ein hjálparstofnun væri í fríi á hverjum tíma, gætu hinar tvær dreift aukaálaginu á milli sín. 

 

30% "tíundin" er ágætis byrjun, en persónulega myndi ég vilja sjá prestana taka af skarið og heimta að svo lengi sem þeir eru á ríkisspenanum verði laun þeirra lækkuð niður í lágmarkslaun. Þar með myndu þessir ósérhlífnu og fórnfúsu þjónar Guðs bæði fylgja fordæmi meints leiðtoga lífs síns og sýna samstöðu með þeim sem minnst mega sín. En þetta gera þeir auðvitað aldrei. Svo lengi sem ríkið greiðir laun presta, hvort sem er í skjóli meingallaðra kirkjujarðasamninga eða meintrar "þjónustu" sem aurapúkarnir á Benzjeppunum þykjast veita borgurum landsins, munu laun þeirra halda áfram að hækka upp úr öllu valdi.

 

Ég veit um margt gáfulegra sem hægt er að eyða skattpeningunum okkar í.

 

Semja við kirkjuna um niðurskurð

Siðferði útskýrt á einfaldan hátt

Ég hef oft lent í rökræðum um siðferði trúlausra, síðast hér. Því miður lauk þeirri umræðu snögglega, þó ég vilji ekki geta mér til um ástæður þess. Nonnar þessa heims hafa hins vegar örugglega ekkert nema gott af því að lesa þessa teiknimyndasögu:

Er Jón Valur Jensson óheiðarlegur, huglaus, eða hvort tveggja?

Fyrr í dag setti ég inn athugasemd við færslu Jóns, Engar trúar- né siðferðislegar varnir hjá þingmönnum – ekki einn þorði að andmæla hjónabandi samkynhneigðra!

Athugasemdin birtist næst á undan athugasemd Kristins Ásgrímssonar klukkan 16:04 í dag, 11. júní.

 

Jón eyddi að sjálfsögðu athugasemdinni, enda ragur við að takast á við þau föstu og sterku rök (svo eftirlætisfrasar hans sjálfs séu notaðir) sem ég setti þar fram. Í innlegginu var hvorki að finna dónaskap né nokkuð sem túlka mætti sem "guðlast", en þrátt fyrir það eyddi Jón innlegginu og bannaði mér að gera athugasemdir. 

Ég skora á Jón Val hér, þar sem hann bannar mér að gera það við umrædda færslu, að birta athugasemdina sem ég gerði, annað hvort við þá færslu eða þessa. Jafnvel þó honum hafi fundist eitthvað í athugasemdinni lasta guð hans, ætti hann þó að sjá sér fært að birta hana hér. 

 

 

Því miður klikkaði ég á því að vista athugasemdina (sem ég geri þó oftast, enda viðbúin viðurstyggilegum heigulshætti Jóns) og man hana ekki svo glöggt sem stendur. Eftir því sem mig minnir snérist hún m.a. um það að Jón, verandi kaþólikki, hefði engra hagsmuna að gæta innan ríkiskirkjunnar, enda aðhylltist hún villutrú samkvæmt andlegum leiðtoga Jóns sjálfs. Að auki getur verið að ég hafi minnst á að hér væri engum þröngvað til að gefa saman pör sem ekki eru guði Jóns þóknanleg.

 

 

Ég skora aftur á Jón að birta athugasemd mína - hér, á síðu hans sjálfs, eða með því að senda mér einkaskilaboð - og aflétta banninu sem hann hefur sett á mig, enda hef ég ekki sagt neitt sem brýtur í bága við þá skýru skilmála sem hann setur athugasemdagerðarmönnum:

Nafnlausar athugasemdir ókunnra manna eru ekki leyfðar á þessum vef og verða fjarlægðar, einnig dónalegar eða óheflaðar persónuárásir. Guðlasti verður útrýmt, sem og árásum gegn lífsrétti ófæddra barna og landráðahugmyndum. Innlegg fjalli um mál viðkomandi vefsíðu.

 

Vilji Jón ekki verða þekktur sem heigull, og þar að auki óheiðarlegur, mun hann án efa verða við þessarri einföldu bón.

 

Kraftaverk - Guð drepur 103!

Sumir eiga erfitt með að sætta sig við tilvist tilviljana. Þegar þeir verða vitni að ótrúlegum tilviljunum garga þeir strax á aðrar útskýringar. Þá er nú gott að geta gripið til yfirnáttúru og ævintýra:

 

 Hvílíkt kraftaverk! Þarna stóð Guð sig nú aldeilis vel; almáttugur, alvitur og algóður og með innan við 1% árangur í þessu tilfelli. Bravó.

 

Hvaða bull - auðvitað getur það ekki verið. Alvitur, almáttugur og algóður Guð færi ekki að leyfa 103 saklausum manneskjum að deyja í hræðilegu flugslysi. En bíddu... þetta hefur allt verið hluti af áætlun Guðs! Líklega voru þessir 103 ekki Guði þóknanlegir. Þeir hafa ekki átt skilið að bjargast. A.m.k. fannst Guði það ekki, og hann veit alltaf best, ekki satt?

 

En svona er ljótt að segja. Svona má ekki segja. Við eigum að sjá "kraftaverk", hrópa húrra fyrir því og gleyma restinni. 

 

Nei, þetta virkar ekki svona. Það er ekki hægt að segja að björgun drengsins - eins frábær og ótrúleg og hún var - sé kraftaverk, án þess að samþykkja annaðhvort að hinir 103 hafi átt skilið að deyja, eða að Guð sé dálítill skíthæll. 

 

Nema auðvitað að Guð sé ekki til (ellegar deískur) og hér hafi því ekki verið um guðlegt inngrip að ræða, heldur - í grunninn - tilviljun. Það er engin ástæða til að panika - vilji menn þakka einhverjum lífsbjörg drengsins er hægt að velja á milli björgunarfólks, lækna, hjúkrunarfólks... það er nóg af fólki sem framkvæmir ótrúlega hluti á hverjum degi, ekki fyrir tilviljun, ekki vegna þess að Guð "vinnur í gegnum það" heldur vegna þess að það vill það. Er það ekki fallegra, betra og merkilegra en að segja að ímyndaður Súpermann hafi bjargað þessum eina dreng?

 

 

Ég vona að drengurinn jafni sig, þó það gæti tekið langan tíma, og ég vona svo sannarlega að enginn reyni að telja honum trú um að hann hafi bjargast vegna Guðlegs inngrips. Þá held ég að það sé betra að sætta sig við tilviljanirnar og þakka þeim sem raunverulega hjálpuðu.

 

Björgun drengs sögð kraftaverk

Velkomin til Pápistan

Hugsum okkur þjóðríki - köllum það Pápistan.

 

 

Í Pápistan er forsetinn æviráðinn af hópi gamalla karla. Lögin koma í veg fyrir að konur eigi möguleika á starfinu, enda mega þær ekki gegna neins konar opinberum stjórnarstöðum. Í Pápistan eru getnaðarvarnir bannaðar, sem og fóstureyðingar, tæknifrjóvgun, sjálfsfróun, og kynlíf utan hjónabands. Eingöngu gagnkynhneigð hjón mega ættleiða börn. Skilnaður er bannaður með lögum.

 

Umræða um Pápistan hefur verið áberandi undanfarið, en nýlega kom í ljós að opinberir starfsmenn (sem samkvæmt lögum er stranglega bannað að stunda kynlíf)  hafa nauðgað börnum í stórum stíl, og að sjálfur forsetinn hafi hugsanlega tekið þátt í að fela voðaverkin fyrir umheiminum. Yfirlýst stefna ríkisins er heimsyfirráð og hefur nokkuð gengið að sannfæra fólk um að því sé betur borgið innan ríkisins, enda halda yfirmenn þess því fram að allir utan þess muni þjást óendanlega mikið í mjög, mjög, mjög langan tíma. Ríkið er afar auðugt, þó opinberlega segi forsetinn (rétt eins og forverar hans, allt aftur til meints stofnanda ríkisins) að auður sé rót alls ills og auðsöfnun ósamræmanleg þeim gildum sem ríkið var reist á. 

 

Saga ríkisins er ljót - þar hafa viðgengist mannréttindabrot frá upphafi, en sérstaklega hefur Pápistönum verið illa við Gyðinga. Sú hefð byggist á því að stofnandi ríkisins (sem sjálfur var Gyðingur í a.m.k. aðra ætt) hafi verið drepinn af Gyðingum, jafnvel þó opinberlega viðurkenndar sögur af stofnun ríkisins segi berum orðum að aðrir hafi staðið að aftökunni.

 

Ríkið átti blómaskeið fyrr á öldum, en þáverandi forsetar stunduðu það að ráðast inn í önnur ríki með blóðsúthellingum, auk þess sem þegnar sem brutu hin ströngu og ósanngjörnu lög ríkisins voru brenndir á báli. Auðvitað væri óréttlátt að kenna núverandi forseta um aðgerðir löngu látinna forvera hans, en í raun er ekkert sem kemur í veg fyrir að þetta gerist aftur; forsetinn getur -kjósi hann svo- gefið hvaða þá skipun sem honum þóknast svo lengi sem hann tekur það sérstaklega fram að hún sé 'innblásin' og að hann bara geti alls ekki haft rangt fyrir sér. Vogi sér einhver að mótmæla slíkri skipun er viðkomandi vísað úr landi. 

 

Til að gæta sanngirni skal tekið fram að þó ríkið teljist fjölmennt fara ekki allir þegnar eftir lögum þess, en fæstir lögbrjótanna eru reknir úr landi. Sumum er þó vísað burt án eftirsjár; fyrir nokkru var læknum vísað úr landi fyrir að framkvæma fóstureyðingu á níu ára gömlu fórnarlambi nauðgunar.

 

Þrátt fyrir þessa ólýræðislegu og mannfjandsamlegu -og jafnvel glæpsamlegu- hegðun er forsetanum víðast hvar vel tekið. Þjóðhöfðingjar annarra landa dirfast ekki að gagnrýna hann, því þó ríkið ráði ekki yfir her eða vopnum er það afar fjölmennt. Sum ríki fá jafnvel Pápistana til að gefa ráð við lagasetningar, og víða er ólöglegt að gera grín að ríkinu, lögum þess eða starfsmönnum.

 

Ef þessi forseti Pápistans væri til, værir þú sátt/ur við að hann kæmi í opinbera heimsókn? Þætti þér eðlilegt að hann nyti virðingar?

 

Myndir þú vilja búa í Pápistan? 

Hvers vegna að biðjast afsökunar?

Í frétt Telegraph er talað um að minnisblaðið hafi 'hæðst að' kenningum kaþólsku kirkjunnar.  Skjalið umdeilda er listi yfir það sem ritarar þess myndu vilja sjá páfann gera í opinberri heimsókn til Bretlands. Með því fylgdi þetta kaveat:

 

"Please protect; these should not be shared externally. The ‘ideal visit’ paper in particular was the product of a brainstorm which took into account even the most far-fetched of ideas." 

 

Kaþólski biskupinn af  Nottingham hafði þetta að segja:

“This is appalling. You don’t invite someone to your country and then disrespect them in this way. It’s outlandish and outrageous to assume that any of the ideas are in any way suitable for the Pope.”

 

 

Þetta er því miður ekki erkibiskup, en hann er hálfnaður - hann er greinilega erkifífl. 

 

Skoðum listann aðeins og athugum hvort við komum auga á eitthvað svakalega móðgandi:

 

Er það virkilega talin móðgun að leggja til að karlskarfurinn standi fyrir máli sínu í kappræðum? Eða að hann snúi við heimskulegri og hættulegri stefnu Vatíkansins í getnaðarvarnamálum - og leggi blessun sína yfir staði sem hjálpa fórnarlömbum sömu stefnu? Eða að hann láti af kynjamismunun? Eða að hann hætti að mismuna fólki eftir kynhneigð? Eða að hann taki raunverulega á barnanaugðunarmálum og hjálpi fórnarlömbum þeirrar stefnu sem hann hefur fylgt í þeim málum? Er þetta það sem móðgar kaþólikka? Er ekki allt í fokking lagi með ykkur? 

 

Okkur finnst allt í lagi að gera þá kröfu til ríkja sem vilja ganga í bandalög eins og SÞ eða ESB að þau breyti stefnu sinni í mannréttindamálum, en það er "móðgandi" að stinga upp á - innan lokaðs hóps, eins og ætlunin var - að svokallaður "andlegur leiðtogi" milljóna manna geri hið sama? 

Okkur finnst allt í lagi -og hvetjum meira að segja til þess- að gagnrýna múslimaríki fyrir kynjamisrétti og hómófóbíu, en það má ekki gagnrýna gamla, hvíta, krumpaða kallfíbblið í gullhásætinu fyrir það sama?

 

 

Biðjast opinberlega afsökunar á „smokkaminnisblaði"