Hæ Ísland!

Ég ætladï ad skrifa eitthvad voda gáfulegt um Hróa, en...hvad get ég sagt? Engin ord geta lýst Hróa. Svo ég læt mér nægja ad skrifa handahófskenndar hugleidingar: 

 

Ég elska Wayne Coyne. Eru kannske edlileg vidbrögd vid Flaming Lips tónleikum ad slefa yfir honum? Í marga daga? Og heyra Do You Realize á continuous loop í höfdinu á sér? Madurinn er bara...bara...bara...svo...*slef*. Flaming Lips fá fimm stjörnur, Wayne Coyne fær sál mína.

 

The Who eru ædi. Af hverju er ekki búid ad fullkomna tímaferdalög svo ég geti farid á tónleika med theim öllum? Og hvernig er heimurinn ordinn thegar fleiri vilja sjá Red Hot Crap Ass Chili Peppers en The Who!?  Roger Daltrey og Pete Townshend fá fimm stjörnur. 

 

RHCACP voru ágætir einusinni, en thetta nýja drasl er bara ekki ad gera sig, og tónleikarnir sökkudu. Thad er ekkert annad ord yfir thá. Reyndar var ég sofandi mestallan tímann, en thad segir meira en mörg ord. Thad á ekki ad vera hægt ad sofa á svona tónleikum. RHCP fá  stórt feitt NÚLL.

 

 

The National eru überkül. Of course, I already knew that. Ég féll í trans thegar their tóku Fake Empire. Og djöfulli geta mennirnir rokkad! Kick-ass tónleikar -  en mínus ein stjarna fyrir hljódid.

 

Spiritualized er líka sweet-ass, en ég fíla Spaceman samt eiginlega betur plugged-in en acoustic. Samt - fimm stjörnur.