Allir út!

Það er dálítið (allt í lagi - svakalega) skemmtilegt að skoða breytingar á trúfélagaskráningu landans.

Frá árinu 1990 hefur hlutfall þeirra sem eru skráðir í Ríkiskirkjuna minnkað úr 92,61% í 79,11% og þeim sem eru utan trúfélaga hefur fjölgað úr 1,32% í 2,90% (þá eru ótalin þau 7,11% sem eru skráð í "önnur trúfélög eða ótilgreint", en þeim hefur fjölgað úr skitnum 0,59%)

Þetta eru ekki góðar fréttir fyrir kirkjuna, enda hefur verið stöðugur fólksflótti þaðan undanfarin ár. Búast má við því að enn fleiri skrái sig úr henni eftir skandala undanfarið, enda ekki skrýtið að fólk hugsi sig tvisvar um þegar það sér í hvað sóknargjöldin fara.

Káfandi prestur fær starfslokasamning á við meðal-bankamann.

Prestur fær rúma milljón á ári í akstursgreiðslur - fyrir utan þær greiðslur sem kjarasamningar kveða á um.

Prestar fá hærri laun en lögreglumenn - og gráta svo krókódílatárum yfir eymd almúgans.

 

Ekki má heldur líta framhjá því að nú, í miðri kreppu, eru útgjöld ríkisins til kirkjunnar rúmir 2 milljarðar og virðist enginn láta sér detta í hug að lækka þau eins og þó væri eðlilegt. Kirkjan fær síðan aðra tvo milljarða í formi sóknargjalda.

 

En landsmenn geta hjálpað. Með því að skrá þig úr Ríkiskirkjunni ertu ekki bara að spara sóknargjöldin, sem renna þá í ríkissjóð í stað þess að renna í vasa gráðugra karla í kjólum, heldur ertu að stuðla að trúfrelsi á Íslandi. Eftir því sem færri eru skráðir í Ríkiskirkjuna, þeim mun erfiðara er fyrir biskupinn og prestlingana hans að réttlæta þessi útgjöld.

Ef þú ert trúlaus, skráðu þig þá utan trúfélags. Stór hluti þeirra sem eru skráðir í Ríkiskirkjuna (og reyndar fleiri trúfélög) eiga enga samleið með henni, en hafa ekki nennt að leiðrétta skráninguna. Kannske hugsa þeir sem svo að þetta skipti engu máli. Kannske vita þeir ekki einu sinni af því að þeir séu skráðir.

Ef þú ert kristinn, en sammála því að kirkjan eigi að geta staðið undir sér sjálf (með hjálp Guðs, væntanlega), skráðu þig þá utan trúfélaga.

Ef þú ert sammála því að hér eigi að ríkja raunverulegt trúfrelsi og jafnrétti, skráðu þig þá utan trúfélaga. Það er ekki raunverulegt jafnrétti ef einn aðilinn fær milljarðastyrki á hverju ári.

Ef þú vilt koma í veg fyrir frekari niðurskurð í mennta- og heilbrigðiskerfinu, skráðu þig þá utan trúfélaga. Hver einstaklingur sem ekki greiðir sóknargjöld sparar ríkinu 13.274 krónur á ári - safnast þegar saman kemur. Nú þegar talað er um að þjóðin þurfi að standa saman, er þá ekki sniðugt að við sameinumst um að skera niður útgjöld til gagnslausrar prestastéttar og leggjum aurinn frekar í sameiginlega sjóði samfélagsins?

Þeir sem vilja breyta skráningunni geta nálgast eyðublaðið hér (PDF). Síðan er hægt að skila því útfylltu niður á  Þjóðskrá í Borgartúni 24, eða faxa það í síma 5692949.

 

Þúsund hafa breytt um trúfélag

Riddarar réttlætisins

Undanfarið hef ég staðið í umræðum um íslam, bæði hér á moggablogginu og annars staðar, m.a. á erlendum síðum. Þar sem ég forðast að alhæfa um rúman milljarð múslima hef ég verið sökuð um ýmislegt miður skemmtilegt af þeim sem sjá heiminn á annan hátt en ég.

 

Þrjár vinsælustu "móðganirnar" eru án efa eftirfarandi (stundum allar í einu);

 

"Þú ert örugglega múslimi sjálf."

"Þú þorir bara ekki að gagnrýna íslam."

"Þú ættir að vera hrædd við múslima en ert bara og vitlaus/naív/barnaleg til þess."

 

Þeir sem hvað harðast hafa gagnrýnt íslam virðast líta á það sem rót alls ills. Ef ég bendi á rangfærslur er ég því í liði með hinu illa.

Ef ég kem með dæmi sem afsanna fullyrðingu andmælanda míns um að eingöngu múslimar noti sína trú á ofbeldisfullan hátt, er ég að snúa út úr til að verja íslam, nú eða þykjast "gáfulegt krútt", hvað sem það á nú að þýða. Þrátt fyrir að ég margtaki fram að mér finnist íslam viðbjóðslegt að miklu leyti, og taki jafnvel undir hluta gagnrýninnar, er viðhorfið þannig að ef ég er ekki 100% á móti múslimum, hljóti ég að vera 100% fylgjandi íslam í sinni ljótustu mynd.

 

Þessi tvískipting heimsins í gott og illt er mér ekki að skapi, og það er þess vegna sem ég mótmæli málflutningi þeirra sem vilja sjá heiminn í svarthvítu, ekki vegna þess að ég sé sérstakur verjandi íslam.

Annað atriði sem fer í taugarnar á mér er óheiðarleikinn sem fólginn er í því að afneita voðaverkum í nafni annarra trúarbragða, þrátt fyrir að ótal dæmi séu nefnd. Það er hægt að halda því fram að glæpir í nafni íslam séu á einhvern hátt stærri eða alvarlegri, og þá er mögulegt að ræða það málefnalega, en að þvertaka fyrir að kristnir, hindúar eða gyðingar geti gert nokkuð slæmt er klárlega út í hött. 

Þriðja atriðið sem truflar mig er sú árátta sumra einstaklinga að flagga sínum eigin trúarbrögðum, þrátt fyrir að hafa bæði sagt og sýnt það aftur og aftur að viðkomandi fylgi engum af grunnkenningum þeirrar trúar. Hér á ég t.d. við þá "kristnu" menn sem afskrifa kærleiksboðorðið sem útópíska draumsýn sem ekki á við í raunveruleikanum -og ganga jafnvel svo langt að verja pyntingar - en stæra sig jafnframt af því að vera svo móralskir og réttlátir vegna trúarinnar.

 Eitt í fari þessarra sjálfskipuðu krossfara væri nokkuð skondið ef það væri ekki svona sorglegt, en það er hversu vel þeir hafa tamið sér tungutak "erkióvinanna" og hugsunarhátt. Þeir nota orð eins og kafírar og jihad í sífellu, en alvarlegra er þó sú barnalega hugsun að þar sem "vondu kallarnir" geri eitthvað fyrst, megi þeir gera það líka. Þeir réttlæta eigin tvískinnung með því að þeir séu jú réttlætisins megin, en múslimarnir á bandi hins illa. Þeim finnst hryllilegt að múslimar reyni að stjórna klæðaburði kvenna og vilja berjast gegn því með því að stjórna fatavalinu sjálfir. Þeir þreytast ekki á að minna fólk á það að múslimar sjái eingöngu trúbræður sína sem nokkurs virði, annað en kristnir sem elska alla...svo lengi sem "allir" eru kristnir. Þeir fordæma árásir múslimskra bardagamanna á óbreytta borgara, en fagna þegar enn einum múslimanum er stungið í fangabúðir, enda er hann örugglega sekur um eitthvað hvort sem er. Þeir fordæma harðlega þau mannréttindabrot sem tíðkast undir sharia-lögum, en sjá ekkert athugavert við þær pyntingar sem framdar eru í nafni vestræns "réttlætis". 

 

Allra verst eru þó hrokinn og þrjóskan við að viðurkenna mistök. Í huga þessarra manna eru þeir nefnilega útvaldir til þess að berjast gegn hinu illa, og allir vita að hinir útvöldu gera ekki mistök. Ef einhver sakar þá um slíkt, hlýtur það að vera vegna þess að viðkomandi er annað hvort viljandi að snúa út úr eða of heimskur til að skilja speki hinna útvöldu riddara réttlætisins.

 

Reyndar er það synd að þessir Kíkótar internetsins skuli ekki gera sér far um að kynnast íslömskum öfgamönnum. Þeir eiga fleira sameiginlegt en þá grunar.

Takk, Jesús!

Úr dagbók árásarmannsins:

 

"Maybe soon, I will see God and Jesus. At least that is what I was told. Eternal life does NOT depend on works. If it did, we will all be in hell. Christ paid for EVERY sin, so how can I or you be judged BY GOD for a sin when the penalty was ALREADY paid. People judge but that does not matter. I was reading the Bible and The Integrity of God beginning yesterday, because soon I will see them."

 

'Nuff said.

Fjórir látnir eftir skotárás í íþróttasal

Bíðum aðeins...

Ég renndi yfir þau blogg sem þegar er búið að tengja við fréttina og fæ ekki betur séð en að þeir sem þau rita séu allir á bandi stúlkunnar. Þó hafa komið fram athugasemdir sem ekki eru jafn skemmtilegar.

Við þessa færslu er að finna svohljóðandi athugasemd:

 

        "Hún er núna gift, þar með er hún hluti af hans fjölskyldu, þetta er ekki eins og hérna."

 

og við þessa má lesa:

 

        "Ég er múslími. Dóttirin er ekki ein af móðurfjölskyldunni lengur...hún tilheyrir fjölskyldu mannsins sem hún giftist...þannig er það nú bara...og ekkert við því að segja."

 

Þetta eru ekki gild rök. Móðirin vill greinilega að dóttir hennar og tengdasonur komi til Íslands, þau vilja það sjálf...en tveir Íslendingar vita betur og segja það ekki í samræmi við hefðir múslima. Þeir hljóta auðvitað að vita betur en Ayda og Sama hvernig hefðir og venjur eru hjá þessari tilteknu fjölskyldu, ekki satt? Ég læt svo svar síðuhöfundar fylgja með seinni athugasemdinni:

 

 "Úr því fjölskylda mannsins getur ekki séð um sína, þá eiga þau að vera velkomin hingað til lands þar sem ekki er litið á konur sem húsdýr. Við byggjum þjóðfélag okkar á kristnum gildum, þar sem náungakærleikur er hafður í fyrirrúmi. Ekki á hatri og skorti á umburðarlyndi."

 

Þó hann meini eflaust vel má fátt annað lesa úr svarinu en hroka og yfirlæti. Ég leyfi honum annars að njóta vafans, hugsanlega var þetta bara illa orðað hjá honum.

Ekki er hægt að segja hið sama um athugasemdirnar við þetta blogg:

 

"Ég er skagamaður og ég get sagt þér það að við höfum nóg með okkar, og við höfum flest öll fengið nóg af þessu liði."

 

og

 

"Ef það á að sameina fjölskylduna þá hlýtur fjölskylda hans að koma á eftir, nei takk."

 

Hér er ekki umburðarlyndinu fyrir að fara, enda skrifa þessir einstaklingar ekki undir nafni.* Við fyrri athugasemdinni er lítið hægt að segja. Ég hef persónulega ekki orðið vör við þessa miklu óánægju Skagamanna, en þó getur vel verið að hún sé til staðar. Ég leyfi mér þó að vona að hún sé a.m.k. ekki jafn útbreidd og þessi "logus" vill meina. Seinni athugasemdin er öllu ljótari. Höfundur hennar er einfaldlega fordómafullur asni, nema auðvitað að hún þekki fjölskyldu tengdasonar Aydu persónulega. Ef svo er væri gott að fá skýringu á því hvers vegna hún er ekki húsum hæf. Ég efast um að þessi "Guðrún Skúladóttir" (ætli hún sé dóttir ákveðins vitleysings?) viti nokkurn skapaðan hlut um fjölskyldu Alis, svo eftir stendur skýr ótti við múslima. Svo ég leyfi sjálfri mér smá fordóma: þessi kona er sjálfsagt á miðjum aldri, horfir á Omega og les Blekpenna af áfergju. Uppáhalds bókin hennar er 'Íslamistar og naívistar' og hún getur ekki séð neitt sambærilegt við bænaköll múslima og bjölluglamur íslenskra kirkna.**

Því miður óttast ég að fleiri maðkar komi í ljós ef þetta mál fær meiri umfjöllun (sem ég vona nú samt að það geri) og að þeir tjái sínar skoðanir ekki jafn "kurteislega". Sjáum til. Svona til "gamans" skal ég spá þessu:

Einhver á eftir að draga kreppuna inn í umræðuna í því samhengi að við höfum ekki efni á að hugsa um annað en rassgatið á sjálfum okkur. Einhver á eftir að tengja byggingu mosku við málið og kvarta undan bænakallinu. Einhver á eftir að nota orðin "kristilegt siðgæði" án þess að sýna nokkuð af því*** sjálfur. 

En bíðum aðeins...sjáum til. Vonandi hef ég rangt fyrir mér.

 

*Ég hef ekkert á móti nafnlausum bloggurum, en nafnlausar athugasemdir eru oftast nafnlausar vegna þess að viðkomandi þorir ekki að standa við sínar skoðanir. Ég myndi líka skammast mín fyrir þessi komment.

**Það viðhorf er svosem efni í annan pistil. Ég hef síðan ekki hálfa höggmynd um hver þessi kerling er. Það er meira að segja möguleiki á að hún sé alls ekki kerling. Nafnleysið er skemmtilegt, ekki satt?

***Með "kristilegu siðgæði" á ég við almennt siðgæði, enda ekkert til sem heitir kristið siðgæði. Þeir sem hvað oftast varpa þessum frasa fram virðast a.m.k. alls ófærir um að benda á nokkuð "sérkristið" í ídeal samskiptum (sínum eða annarra) við náungann.

Móðirin á Skaga, dóttirin í Írak

Fyrsta bannið mitt! I feel so proud.

Fyrst hin ávallt málefnalega og alls ekki viðbjóðslega heimska Guðrún Sæmundsdóttir er búin að loka á athugasemdir frá mér, verð ég að svara sérlega gáfulegu innleggi hennar númer 71 hér:

 

Ertu virkilega að leggja það að jöfnu að reykja eina jónu heima hjá sér og fara svo að sofa, og það að nauðga börnum, ræna fólk eða steypa öllum landsmönnum og afkomendum þeirra í skuldir?

Ef svo er ert þú líklega siðblind sjálf.

Ef þú kallar það útúrsnúninga að benda á vísindalegar rannsóknir á kannabisneyslu og áhrifum hennar ertu ekki bara siðblind heldur líka vitlaus.

Þú segir hér að ofan: "alkóhólisminn er ekkert grín frekar en önnur fíkn, en það er ekki lögbrot að drekka og allflestir ráða vel við það að fá sér í glas, þó svo að alkohólistar geri það ekki. Við erum hér að tala um það að lögreglan standi sig vel í að uppræta ólöglegan verknað"

Sérðu virkilega ekki tvískinnunginn í þessu? Þú vilt að kannabis sé ólöglegt af því að það er ólöglegt, en að áfengi sé löglegt af því að það er löglegt.

Þrátt fyrir að það sé margbúið að benda þér á að kannabis sé minna skaðlegt en áfengi, vilt þú halda í lögin vegna þess að þau eru lög?

Allflestir sem reykja gras ráða vel við það, þó einstaka fólk missi sig í neyslu. Hvers vegna er það öðruvísi en áfengið?

Ef þú getur ekki svarað spurningum heiðarlega, vilt ekki breyta neinu, vilt ritskoða þá sem eru ósammála þér og jafnvel senda þá úr landi - hvað í ósköpunum ertu þá að vilja á þing?!

----

Að lokum legg ég til að Guðrún Sæmundsdóttir L-listinn verði lagður í eyði.

Hvílíkar hetjur! Fálkaorðan ekki langt undan.

Ótrúlegt! Íslenskir lögreglumenn fá ekki einu sinni klapp á bakið fyrir þessa hetjudáð á meðan erlendir kollegar þeirra fá húrrahróp fyrir það eitt að handsama nauðgara eða morðingja. Á meðan Íslendingarnir leggja líf sitt og limi í hættu til að uppræta þetta viðbjóðslega eitur heyrist ekki múkk í þeim sem þó þykjast bera hag þjóðar fyrir brjósti. Kannabis, þetta böl mannkyns - sem dregur fleiri þúsund manns til dauða á ári hverju - er svo flokkað með vægustu eiturlyfjum! Það hlýtur hver heilvita maður að sjá að þessi arfi Satans er viðurstyggð í augum allra réttsýnna manna. Með réttu ætti að gera alla "neytendur" þessa viðbjóðslega fíknilyfs útlæga frá landi voru - enda vart í anda forfeðra vorra að neyta skynjunarbreytandi efna. 

 

Ég legg til að Fíkniefnadeild Lögreglunnar verði veitt Heiðursmerki Hinnar Íslensku Fálkaorðu þegar í stað, nú þegar búið er að setja fordæmi fyrir því að hópar geti hlotið það fyrir sama afrek. Þessi hetjudáð jafnast fyllilega á við það að vinna silfurverðlaun á einhverju íþróttamóti. Íslenska Lögreglan á skilið gull fyrir hetjulega baráttu gegn kannabisbölinu! Gott ef ekki mætti veita nágrannanum sem fann undarlega lykt úr skápunum hjá sér orðuna líka!

Kannabisræktun stöðvuð

Íslenska Byltingin?

Aðdragandi Frönsku Byltingarinnar er flókinn. Upplýsingin átti stóran þátt í að undirbúa jarðveginn, enda óhugsandi fyrir hana að gagnrýna skipulagið - það var nefnilega ákveðið af Guði sjálfum. Þegar fólk fór að beita rökhyggju í stað þess að fylgja kirkjunni í blindni varð loks mögulegt að gagnrýna presta, páfa og konunga - og kapítalisminn varð til. Á meðan þetta "skipulag Guðs" var við lýði var enginn möguleiki fyrir venjulegt fólk að verða ríkt - eða eignast nokkuð yfir höfuð. Það þýddi ekkert að leggja hart að sér, því allt byggðist á erfðum. Þó þú ynnir baki brotnu alla ævi var ekki séns að þú yrðir allt í einu sonur landeiganda. Þegar kaupmannastéttin varð til var loksins einhver möguleiki á að "vinna sig upp".

Stéttaskiptingin var áþreifanleg: klerkastéttin, sem taldi u.þ.b. 10.000 manns átti 5-10% jarða í Frakklandi. Hún greiddi engan skatt. Aðalsmenn voru 400.000 - og borguðu engan skatt. Það voru því þeir lægst settu sem báru skattbyrðarnar: kaupmenn, almennir verkamenn og fátækir bændur. Þeir þurftu að greiða tíund til kirkjunnar auk skatta af mat, nefskatta, sérskatta vegna stríðsreksturs og hins margfræga saltskatts. Auk alls þessa þurftu bændur að greiða landeigendum landleigu, vinna fyrir þá, greiða fyrir afnot af myllum og vínpressum, og greiða skatt af uppskeru.

Vegna "litlu ísaldarinnar" -og hugsanlega Skaftárelda- varð uppskerubrestur í Frakklandi. Frakkar treystu enn að mestu leyti á kornrækt, öfugt við t.d. Englendinga, sem ræktuðu meira af kartöflum. Sökum þessa hækkaði verð á brauði upp úr öllu valdi -brauðhleifur kostaði jafnvel ein daglaun almenns verkamanns- svo fátæklingarnir þurftu að treysta á matargjafir til að komast af.  

Lögin voru í praxís eingöngu fyrir hina ríku, þar sem báðir aðilar þurftu að greiða dómaralaun í einkamálum og þessi stétt hafði nánast engin völd. Estates-General var kallað saman 1789 og almenna stéttin krafðist þess að hafa tvöfalt fleiri fulltrúa en hinar stéttirnar tvær (aðalsmenn og klerkar). Kóngur varð við því - en þegar á hólminn var komið var tilkynnt að hópurinn hefði eftir sem áður sama atkvæðagildi, þ.e. hópatkvæði almennu stéttarinnar vóg jafn þungt og hópatkvæði klerkanna og aðalsmannanna, hvað sem fjöldanum leið.  Þetta er sérlega hart þegar litið er til þess að klerka- og aðalsmannastéttirnar voru samtals ekki nema 3-5% af landsmönnum. Þriðja stéttin tók þessu illa, stofnaði eigið þing og sór þess eið að standa saman þar til komin væri stjórnarskrá. Konungur sá sitt óvænna og skipaði fulltrúum klerka og aðalsmanna að taka þátt í þessu þjóðþingi.

Þegar hermenn stormuðu inn í París óttaðist fólkið að konungur ætlaði að leysa upp þingið, sem sat sem fastast til að koma í veg fyrir útburð, og óeirðir brutust út. 14 júlí var Bastillan tekin, tákn gömlu heimsmyndarinnar: byltingin var hafin.

 

 

Auðvitað er saga byltingarinnar flóknari en þetta, en þar sem ég er ekki sagnfræðingur verður ekki farið nánar út í málið. Hins vegar er áhugavert að bera saman aðstæður í Frakklandi fyrir byltinguna og aðstæður á Íslandi í dag. 

Ríkið er farið á hausinn, hinir ríkustu greiða lægstu skattana (í Frakklandi var það vegna þess að þeir neituðu - hér er ástæðan sú að það væri aldrei nema "til málamynda"), fólk á ekki fyrir mat, og réttarkerfið er óhentugt til reksturs einkamála (nema fyrir hina ríku) svo dæmi séu nefnd. 

Í Frakklandi átjándu aldar voru efalaust einhverjir sem áttu ekki orð yfir skrílslátunum - en um þá eru ekki ritaðar sögubækur. Danton, Desmoulins, Marat og Robespierre lifa hins vegar áfram.

Hver borgar þessum mönnum?

 

 

 

Og hversvegna í andskotanum eru þeir að hella niður bjór? Er nema von að fólk böggi lögguna þegar þeir standa á almannafæri og hella niður bjór?

 

 

 

Mig langar í bjór.