Æ, af hverju er alltaf verið að skemma allt með vísindum?

Fyrir nokkrum dögum birtist þessi frétt á mbl.is:

 

Viðhorf ungmenna til marijúana er breytt og þau hafa í auknum mæli þá afstöðu að marijúana sé ekki fíkniefni. Þetta er mat Bryndísar Jensdóttur, ráðgjafa hjá Foreldrahúsinu.

Hún segist fá stöðugt fleiri símtöl frá foreldrum barna sem gangi vel í skóla en séu að fikta við þetta, að því er fram kemur í Morgunblaðinu í dag. Á netinu sé að finna mikið af upplýsingum sem dragi upp jákvæða mynd af kannabis þar sem því sé haldið fram að efnið sé skaðlaust eða skaðlítið.

 

Já, er það ekki hræðilegt að blessuð börnin skuli kunna að nálgast áreiðanlegar upplýsingar á netinu í stað þess að hlusta á áróður misviturra manna (hverra lifibrauð, sumra, veltur á því að fólk trúi fyrrnefndum áróðri). Nú taka breskir vísindamenn undir þetta. Alltaf þurfa þessir helvítis vísindamenn að skemma allt.

 

Það er auðvitað fyrir öllu að fólk - og þá sérstaklega ungt fólk - geri sér grein fyrir þeim áhættum sem fylgja hinum ýmsu tegundum vímuefna. Með það í huga læt ég þennan link fljóta með, en þar er hægt að nálgast vísindalegar upplýsingar um áhrif og áhættu neyslu: http://www.drugscience.org.uk/ 

Hræðsluáróður er hættulegur. Vísindalegar staðreyndir eru mun betri grunnur fyrir fræðslu.

 

 

 

Áfengi hættulegra en ólögleg fíkniefni

Er ólöglegt að segja upp samningum?

Ég er ekki lögfróð manneskja, en varla getur það verið rétt að ríkið geti aldrei sagt upp þessum samningi nema með samþykki kirkjunnar? Er ríkið skuldbundið til að greiða þessar jarðir margfaldar, vegna þess að kirkjan getur alltaf neitað að endurskoða samninginn eða segja honum upp? Rennur þetta samkomulag aldrei út?

 

 

Ég ætlaði að setja inn komment við grein Jóns Vals, en gleymdi því að ég er ekki í náðinni (ólíkt hinum dularfulla "Predikara" sem alltaf fær að birta komment þrátt fyrir að vera nafnlaus. Jón hlýtur að vita hver hann er þó við hin gerum það ekki). 

Í athugasemdum við grein Jóns var m.a. stungið upp á því að prestar láti 30% launa sinna ganga til Hjálparstofnunar Kirkjunnar, en eins og sumir vita kannske er mataraðstoð kirkjunnar í sumarfríi akkúrat núna. Það er óneitanlega hjákátlegt að heyra presta ríkiskirkjunnar væla um það að þjónusta við borgarana skerðist verði kirkjan skikkuð til að skera niður um 9% á sama tíma og þeir segja fátæklingum borgarinnar að éta það sem úti frýs -  a.m.k. yfir sumarið!

Hvers vegna hafa þær stofnanir sem dreifa mat ekki samstarf um lokunartíma? Ef einungis ein hjálparstofnun væri í fríi á hverjum tíma, gætu hinar tvær dreift aukaálaginu á milli sín. 

 

30% "tíundin" er ágætis byrjun, en persónulega myndi ég vilja sjá prestana taka af skarið og heimta að svo lengi sem þeir eru á ríkisspenanum verði laun þeirra lækkuð niður í lágmarkslaun. Þar með myndu þessir ósérhlífnu og fórnfúsu þjónar Guðs bæði fylgja fordæmi meints leiðtoga lífs síns og sýna samstöðu með þeim sem minnst mega sín. En þetta gera þeir auðvitað aldrei. Svo lengi sem ríkið greiðir laun presta, hvort sem er í skjóli meingallaðra kirkjujarðasamninga eða meintrar "þjónustu" sem aurapúkarnir á Benzjeppunum þykjast veita borgurum landsins, munu laun þeirra halda áfram að hækka upp úr öllu valdi.

 

Ég veit um margt gáfulegra sem hægt er að eyða skattpeningunum okkar í.

 

Semja við kirkjuna um niðurskurð

Velkomin til Pápistan

Hugsum okkur þjóðríki - köllum það Pápistan.

 

 

Í Pápistan er forsetinn æviráðinn af hópi gamalla karla. Lögin koma í veg fyrir að konur eigi möguleika á starfinu, enda mega þær ekki gegna neins konar opinberum stjórnarstöðum. Í Pápistan eru getnaðarvarnir bannaðar, sem og fóstureyðingar, tæknifrjóvgun, sjálfsfróun, og kynlíf utan hjónabands. Eingöngu gagnkynhneigð hjón mega ættleiða börn. Skilnaður er bannaður með lögum.

 

Umræða um Pápistan hefur verið áberandi undanfarið, en nýlega kom í ljós að opinberir starfsmenn (sem samkvæmt lögum er stranglega bannað að stunda kynlíf)  hafa nauðgað börnum í stórum stíl, og að sjálfur forsetinn hafi hugsanlega tekið þátt í að fela voðaverkin fyrir umheiminum. Yfirlýst stefna ríkisins er heimsyfirráð og hefur nokkuð gengið að sannfæra fólk um að því sé betur borgið innan ríkisins, enda halda yfirmenn þess því fram að allir utan þess muni þjást óendanlega mikið í mjög, mjög, mjög langan tíma. Ríkið er afar auðugt, þó opinberlega segi forsetinn (rétt eins og forverar hans, allt aftur til meints stofnanda ríkisins) að auður sé rót alls ills og auðsöfnun ósamræmanleg þeim gildum sem ríkið var reist á. 

 

Saga ríkisins er ljót - þar hafa viðgengist mannréttindabrot frá upphafi, en sérstaklega hefur Pápistönum verið illa við Gyðinga. Sú hefð byggist á því að stofnandi ríkisins (sem sjálfur var Gyðingur í a.m.k. aðra ætt) hafi verið drepinn af Gyðingum, jafnvel þó opinberlega viðurkenndar sögur af stofnun ríkisins segi berum orðum að aðrir hafi staðið að aftökunni.

 

Ríkið átti blómaskeið fyrr á öldum, en þáverandi forsetar stunduðu það að ráðast inn í önnur ríki með blóðsúthellingum, auk þess sem þegnar sem brutu hin ströngu og ósanngjörnu lög ríkisins voru brenndir á báli. Auðvitað væri óréttlátt að kenna núverandi forseta um aðgerðir löngu látinna forvera hans, en í raun er ekkert sem kemur í veg fyrir að þetta gerist aftur; forsetinn getur -kjósi hann svo- gefið hvaða þá skipun sem honum þóknast svo lengi sem hann tekur það sérstaklega fram að hún sé 'innblásin' og að hann bara geti alls ekki haft rangt fyrir sér. Vogi sér einhver að mótmæla slíkri skipun er viðkomandi vísað úr landi. 

 

Til að gæta sanngirni skal tekið fram að þó ríkið teljist fjölmennt fara ekki allir þegnar eftir lögum þess, en fæstir lögbrjótanna eru reknir úr landi. Sumum er þó vísað burt án eftirsjár; fyrir nokkru var læknum vísað úr landi fyrir að framkvæma fóstureyðingu á níu ára gömlu fórnarlambi nauðgunar.

 

Þrátt fyrir þessa ólýræðislegu og mannfjandsamlegu -og jafnvel glæpsamlegu- hegðun er forsetanum víðast hvar vel tekið. Þjóðhöfðingjar annarra landa dirfast ekki að gagnrýna hann, því þó ríkið ráði ekki yfir her eða vopnum er það afar fjölmennt. Sum ríki fá jafnvel Pápistana til að gefa ráð við lagasetningar, og víða er ólöglegt að gera grín að ríkinu, lögum þess eða starfsmönnum.

 

Ef þessi forseti Pápistans væri til, værir þú sátt/ur við að hann kæmi í opinbera heimsókn? Þætti þér eðlilegt að hann nyti virðingar?

 

Myndir þú vilja búa í Pápistan? 

Ég er ekki með böll...

...má ég þá vera á móti banninu?

 

Mig langar að vita hvar næstum helmingur þingmanna var.

Mig langar að vita hvernig hægt er að setja lög sem innan við helmingur þingmanna samþykkir.

Mig langar að vita hvort þessi 31 þingmaður - og þeir sem klappa og fagna hvað hæst - haldi að þessi lög komi í veg fyrir mansal.

Mig langar að vita hvort þessu fjandans landi sé viðbjargandi. 

 

Endilega fræðið mig.

Alþingi bannar nektardans

Of mikil mannréttindi?

Við þessa færslu hafa spunnist nokkrar umræður um múslima og stöðu þeirra á Vesturlöndum. Kannske er of langt gengið að kalla þetta "umræður", þar sem samskiptin snúast mest um hvað múslimar séu nú ömurlegir. Einhver "Brynjar" hefur þetta að segja:

"Það merkilega er að margir kanar eru vel meðvitaðir um þetta, t.d. hægri menn, en ríkisstjórn Obama er vilholl múslimum og stjórnmálarmi þeirra, t.d. er hann með sérstakan ráðgjafa á málum í Hvíta húsinu í málefnum íslam, sem að sjálfsögðu er múslimi. Sumir vilja meina að Obama sé sjálfur múslimi í laumi og vinni að uppgangi íslams, hann t.d. neitaði að sverja persónulegan embættiseið sinn, eftir opinberu athöfnina, við Bíblíuna eins og venja hefur verið þar í landi, hvað svo sem mönnum kann að finnast um það." (Feitletrun mín)

 

Þetta er auðvitað kjaftæði. Finnst mönnum það virkilega óeðlilegt að Obama skipi ráðgjafa um málefni múslima? Miðað við ástand samskipta Bandaríkjanna við múslimaríkin Írak og Afghanistan er varla vanþörf á. 

Obama neitaði síðan ekki að sverja embættiseið við Biblíuna, en rétt er að í seinna skiptið sem hann fór með eiðinn var engin Biblía við höndina og því var henni sleppt. Daginn áður sór hann hins vegar við Biblíu, en menn muna kannske eftir því að orðin rugluðust eitthvað við innsetninguna sjálfa og því sór Obama eiðinn aftur daginn eftir. Það var hins vegar formsatriði - hann var búinn að sverja við Biblið.

 

Einhver sem kallar sig "Mohammed" vísar á áróðursmyndbandið Muslim demographics, sem ég hef áður minnst á.

 

Alexander nokkur Kristófer - innvígður meðlimur Skúla-æskunnar- skellir svo fram þessum gullmola:

"Múslimar hafa of mikill mannréttindi í Evrópu"

 

 

Ég spurði hvað hann teldi "of mikil mannréttindi" og fékk á móti langdregið "svar" frá einhverri Jóhönnu Þórkötlu þar sem hún einblínir á mannréttindabrot múslima, að því er virðist til að gefa í skyn að ég sé eindreginn stuðningsmaður barnaníðs og misþyrminga. Jóhanna þessi virðist ekki skilja hugtakið mannréttindi. Þau enda nefnilega þar sem þau fara að ganga á rétt annarra. "Réttur" til að nauðga og misþyrma öðrum er ekki mannréttindi. 

Ég gerði ekki ráð fyrir því að Jóhanna vildi svör, en hún leiðrétti þann misskilning í næsta innleggi sínu:

"Ég hélt að mínar spurningar væru laufléttar þegar ég bað þig svara.  En þær virðast vefjast eitthvað um fyrir þér því engin fékk ég svörin.  En það sýnir hvað í rauninni þú átt erfitt.  En ég get svarað þínum spurningum strax.  Fólk sem aðhyllist þessi trúarbrögð eiga að halda sig heima þar sem það getur gólað 5sinnum á dag og látið okkar menningu í friði, hvort sem hún er betri eða verri.  Ég er afdráttalaust á móti múslimum og öllum þeirra kenningum og vona svo sannarlega að þjóðaratkvæðakosning verði um hvort þessir pedofilar eigi að koma til Íslands.(Mohammed giftist  9ára telpu. Er það ekki pedofili?) "

 

Þarna erum við komin að kjarna málsins: Jóhanna er á móti múslimum. Það er svosem fínt að fólk sé ekki að fela sorglega fordóma sína. Ég er hins vegar ansi hrædd um að ég fengi ekki góðar móttökur á blogginu ef ég segðist vera á móti kristnu fólki. Ég kann hins vegar að greina á milli persónu fólks annars vegar og heimskulegra skoðana þess hins vegar; Íslam er heimskulegt, fólkið sem aðhyllist það er flest ágætt, rétt eins og flestir sem aðhyllast heimskulegu skoðunina kristni eru fínasta fólk. 

 

 

Því miður þarf ég að púlla Jón Val á þetta - ég er nefnilega upptekin í kvöld og hef því ekki tíma til að fylgjast með þessu. Mig langar hins vegar að spyrja lesendur (ef einhverjir eru) hvort þeir geti nefnt dæmi um "of mikil mannréttindi"? Hvað felst í því?

Frekja bænarinnar

Bænir eru merkilegt fyrirbrigði - sérstaklega svona opinberar hópbænir. Þarna koma menn saman og auglýsa það hátt og skýrt að þessi Guð sem þeir þykjast treysta framar öllu öðru sé í raun ekki svo merkilegur pappír. Til hvers þarf að biðja?

Er Guð ekki að fylgjast með - er þetta "vitundarvakning" í von um yfirnáttúrulega íhlutun? Er Guð að leiða þjóðina til glötunar - og ef svo er, eiga bænir þá að fá hann til að skipta um stefnu? Eða er honum sama? Er hann kannske ekki til?

Nei, þetta fólk þykist handvisst um að Guð sé til. En það treystir honum ekki. Mér finnst það ósköp skiljanlegt. 

 

Ef Guð er til - þ.e.a.s. þessi kristni Guð - hlýtur honum að finnast svona samkunda frekar hjákátleg, ef ekki hreint og beint móðgandi. Fólk sem á ekkert sérstaklega bágt kemur saman til að biðja fyrir sjálfu sér. Ef ég væri Guð myndi ég senda svosem eina eldingu í rassinn á liðinu.

 

Hinn flöturinn á þessu er sá sem nefndur er í fréttinni:

"Með því vill hópurinn undirstrika að kristið fólk ber hag þjóðarinnar mjög fyrir brjósti."

 

Eigum við að leyfa Jesú að svara? Já, gerum það! Kíkjum á sjötta kafla Mattheusarguðspjalls:

⁵Og þegar þér biðjist fyrir, þá verið ekki eins og hræsnararnir. Þeir vilja helst standa og biðjast fyrir í samkundum og á gatnamótum, til þess að menn sjái þá. Sannlega segi ég yður, þeir hafa tekið út laun sín. ⁶En nær þú biðst fyrir, skaltu ganga inn í herbergi þitt, loka dyrunum og biðja föður þinn, sem er í leynum. Faðir þinn, sem sér í leynum, mun umbuna þér.

⁷Þegar þér biðjist fyrir, skuluð þér ekki fara með fánýta mælgi að hætti heiðingja. Þeir hyggja, að þeir verði bænheyrðir fyrir mælgi sína. ⁸Líkist þeim ekki. Faðir yðar veit, hvers þér þurfið, áður en þér biðjið hann.

 

Úps.

 

Kannske hef ég tekið þetta úr samhengi. Kannske stendu einhversstaðar skýrum stöfum að þetta eigi ekki við Íslendinga. Kannske tók Jesú þetta til baka stuttu seinna. "Djók! Auðvitað eigið þið að biðja um það sem þið viljið, annars veit pabbi ekkert hvað það er! Það er ekki eins og hann sé alsjáandi! Hahaha!"

 

 

 

Nei, ég veit hver tilgangurinn með þessu bænatauti er. Hann kemur fram í fréttinni. Tilgangurinn er að berja sér á brjóst og segja "sjáið hvað við eru góð - okkur er ekki sama". Það er fínt að fólki sé ekki sama. Það er verra að að skuli fremur kjósa að fara með gagnslausar galdraþulur en að gera eitthvað af viti. 

 

 

Bænastund á Austurvelli

I'm back!

Best að reyna að drita einhverju á bloggið áður en heill mánuður verður liðinn frá síðustu færslu. 

 Ég hef enga afsökun fyrir því að vera ekki búin að blogga, aðra en þá að vera með krónískt janúarhatur. 

 

 

Hvað hefur annars gerst það sem af er árinu? Látum okkur nú sjá...

 

1. Janúar:

Árið hefst með hvelli þegar einhver klikkhaus sprengir sjálfan sig og hundrað aðra í loft upp í Pakistan. Gettu hverjir eru taldir bera ábyrgð á því. Auðvitað bregðast öldungar bæjarins við á rökréttan hátt: "Such attacks will only strengthen our resolve – being Pashtun, revenge is the only answer to the gruesome killings," said Mushtaq Khan, 50, head of the tribal council."

 

2. Janúar:

Klikkhaus reynir að drepa danskan teiknara, en mistekst. Árásin er skiljanlega fordæmd. Á sama tíma eru írskir trúleysingjar að berjast gegn nýsettum lögum sem banna guðlast. Ég skal endurtaka þetta: Árið 2010 eru gildandi lög á Írlandi (er það ekki annars einhversstaðar við hliðina á Úganda?) sem banna þetta. 

 

3. Janúar:

Ekkert sérlega merkilegt virðist hafa gerst, annað en jarðskjálfti í Tajikistan sem olli því að 20.000 manns misstu heimili sín. Þennan dag árið 1521 setti Leó X hins vegar Martein Lúther út af sakramentinu fyrir að vera óþekkur strákur, og 440 árum seinna gerði Jóhannes XXIII það sama við Fidel Castro (Pius XII var reyndar búinn að gera það sama við alla kaþólska kommúnista nokkrum árum áður, nokkuð sem hann hafði aldrei fyrir því að gera við nasista. Just sayin'.) 

 

4. Janúar:

Forseti Suður-Afríku kvænist en brúðurin þarf að deila honum með tveimur öðrum eiginkonum. Suður-Afríkubúar eru ekki allir jafn hressir með það að forsetinn skuli stunda fjölkvæni, og telja margir að það eigi ekki heima í nútímanum. Samkvæmt hefð þurftu hinar eiginkonurnar að mæta í brúðkaupið og samþykkja ráðahaginn. Hvað í andskotanum kemur það fólki eiginlega við? Hversvegna er fjölkvæni/veri svona mikið tabú?

 

5. Janúar:

Yfirvöld í Íran banna landsmönnum að hafa nokkur samskipti við yfir 60 nafngreindar stofnanir, þar á meðal BBC, Yale-háskóla, Human rights watch og "British Centre for Democratic Studies", sem virðist ekki vera til. Paranoja Ahmadinejads er bráðskemmtileg séð utan frá, en Íranir eru líklega ekki sérlega hressir með hana. 

 

6. Janúar:

Viðbjóðurinn James von Brunn drepst og er það vel. James þessi komst í fréttirnar um mitt síðasta ár þegar hann réðst inn í Helfararsafnið í Washington með riffil, myrti einn og særði annan. Lögregla fann minnisbók kauða, en þar mátti m.a. finna þetta: "You want my weapons — this is how you'll get them. The Holocaust is a lie. Obama was created by Jews. Obama does what his Jew owners tell him to do. Jews captured America's money. Jews control the mass media. The 1st Amendment is abrogated henceforth...."

Sjá einnig: Pius XII, Marteinn Lúther.

 

7. Janúar:

Að minnsta kosti sex Koptar eru drepnir í 'drive-by' árás í Nag Hammadi í Egyptalandi. Yfirvöld segja að árásin hafi verið í hefndarskyni, en tólf ára gamalli múslimastúlku í bænum var nauðgað af kristnum manni í nóvember í fyrra. Sama dag hentu Kenýamenn nöttaranum Abdullah el-Faisal yfir til Gambíu, en þeim hafði reynst erfitt að koma honum úr landi. Það er svosem ekki skrýtið að enginn hafi viljað taka við karltuskunni, en hann sat m.a. í fangelsí Bretlandi í fjögur ár fyrir hatursáróður. Einn af þessum skemmtilegu "drepum-alla-vesturlandabúa-og-gyðinga" múslimagrínistum. Þetta eru nú meiri kallarnir. Abdullah var reyndar vísað aftur til Kenýa, en er nú loksins kominn aftur heim til Jamaica þar sem hann getur haldið áfram að deila visku sinni og mannelsku.

 

8. Janúar:

Pólitíkus í Úganda gubbar því loksins út úr sér að kannske sé ekki alveg bráðnauðsynlegt að drepa samkynhneigða. Annar pólitíkus er fljótur að taka það fram að fyrri pólitíkusinn tali ekki fyrir hönd stjórnarinnar. Frumvarp sem lagt var fram á úganzka þinginu í október í fyrra mun, verði það samþykkt, herða refsingar við samkynhneigð og felur m.a. í sér dauðarefsingu fyrir þá sem stunda kynlíf með ólögráða einstakingi af sama kyni, HIV-smitaða og þá sem ítrekað gerast sekir um þann hræðilega glæp að vera samkynhneigður. Frumvarpið var lagt fram í kjölfar heimsóknar frá bandarískum öfgatrúðum, en þeir hafa síðan reynt að draga úr hlutverki sínu. Í dag er refsingin við samkynhneigð í Úganda allt að 14 ára fangelsi, en í frumvarpinu er gert ráð fyrir að sú refsing verði aukin í lífstíðarfangelsi. Ég held að ég sjái galla á því plani...

Sama dag var á portúgalska þinginu lagt fram frumvarp  um lögleiðingu hjónabanda samkynhneigðra, en frumvarpi um rétt samkynhneigðra til ættleiðingar var hafnað. Samkynhneigð hefur verið lögleg í Portúgal síðan 1982.

 

9. Janúar:  

Egyptar neita bílalestum með hjálpargögn um aðgang að Gaza eftir vesen í kringum Viva Palestina-bílalestina. Fyrr í vikunni urðu uppþot við landamærin, og egypsk yfirvöld voru svo óhress að þau vísuðu breska þingmanninum George Galloway úr landi og bönnuðu honum að snúa aftur. 

Múslimar halda áfram að ráðast á kirkjur í Malasíu, en þeir eru í frekjukasti yfir því að aðrir trúarhópar skuli voga sér að kalla sinn guð Allah líka. Þeir eru víst hræddir um að kristnir trúboðar fari að fokka í hausnum á fólki með því að segja því að 'Allah' vilji þetta og hitt, án þess að heilaþvottarþeginn fatti að þeir eru að tala um kaþólskan Allah en ekki hinn.

 

10. Janúar:

Íslamistasamtökin Al-Muhajiroun eru bönnuð í Bretlandi (aftur), en forystusauðir þeirra hafa verið duglegir við að dásama náungana nítján sem sáu um að framkvæma næníleven, auk þess sem meðlimir samtakanna hafa verið gripnir við að fikta með sprengiefni. Obbosí, það má ekki. Lögin sem notuð voru til að banna samtökin heita Terrorism Act 2000 og hafa m.a. verið notuð til að stöðva stórhættulega ljósmyndara, krikketleikara og fötluð börn.

 

11. Janúar:

Perry v. Schwarzenegger-málaferlin hefjast í Kaliforníu, en þau eiga að skera úr um hvort Proposition 8 (lagabreytingartillaga sem ógilti aftur hjónabönd samkynhneigðra) eigi rétt á sér. 

Sama dag lést Miep Gies, maðurinn sem hélt hlífiskildi yfir Önnu Frank og fjölskyldu.

 

12. Janúar:

Mannréttindadómstóll Evrópu úrskurðar að fyrrnefnd hryðjuverkalög Breta brjóti í bága við Mannréttindasáttmála Evrópu. 

  Jarðskjálftinn á Haítí:

Pat Robertson er viðbjóðslegt eintak af mannskepnu og ég sæi ekki mikið eftir honum ef hann hyrfi ofan í djúpa holu - og allir sem taka minnsta mark á honum mega fara sömu leið.

Trúboðarnir sem plöguðu Haítí forðuðu sér auðvitaðum leið og þeir gátu, sumum finnst fínt að þeir séu ekki að flækjast fyrir, en ég varð afskaplega reið. Auðvitað er áfall að lenda í svona svakalegum náttúruhamförum, en þegar fólk þykist vilja hjálpa Haítíbúum en flýr svo um leið og fólkið þarf alvöru hjálp - eitthvað annað og nauðsynlegra en bænagaul og Jesúmyndir - þá leyfi ég mér að verða reið. 

 

Kirkjur hafa þó verið duglegar við að senda hjálpargögn: Mormónar í Bandaríkjunum, í samvinnu við íslömsk hjálparsamtök, sendu 73 tonn af tjöldum, mat, fötum og sjúkragögnum. Catholic relief services gáfu 5 milljón dollara til að byrja með. Aðventistar gáfu milljón í viðbót. Þetta er auðvitað mjög gott.

 

Og Vísindakirkjan sendi eitthvað fokking pakk á staðinn, því ef það er eitthvað sem er nauðsynlegt á stað þar sem allt er rjúkandi rúst eftir jarðskjálfta, tugþúsund létust og eftirlifendur þurfa mat og læknisaðstoð þá er það hópur fólks sem telur að áfallastreituröskun sé samsæri lyfjaiðnaðarins og að eina lækningin við henni sé að pota í fólk. Góð hugmynd, djöfulsins viðbjóðslegu fokking blóðsugurnar ykkar.

 

13. Janúar:

Ef pabbi væri ekki dauður, hefði hann sjálfsagt dottið í það í tilefni af 78 ára afmælinu sínu. 

Forseti Úganda biður ríkisstjórnina um að endurskoða drepum-hommana-lögin, af ótta við að vesturlönd hætti að senda aðstoð til landsins. Hann notar tækifærið til að endurtaka ásakanir um að samkynhneigðir komi frá Evrópu til Úganda og bjóði skólakrökkum peninga fyrir að"skipta um lið".  Maðurinn er klárlega fáviti. 

Rottweilerinn hittir og fyrirgefur kerlingunni sem réðst á hann um jólin. Þegar Mehmet Ali Ağca reyndi að drepa Jóhannes Pál II tók það páfann tvö ár að fara og heimsækja hann og fyrirgefa honum. Ætli þeir séu með töflu uppi á vegg - skotárás: tvö ár, henda páfanum í jörðina: tvær vikur?

 

14. Janúar:

Fimm konur og tvö börn troðast undir og deyja á trúarhátíð við Ganges-fljótið á Indlandi, eftir að mörg hundruð manns reyna að komast um borð í sama bátinn. Ganges er talið heilagt fljót og því sækist fólk eftir því að "baða" sig upp úr þessum rennandi drullupolli. Sumir ganga svo langt að vera með smádropa (eða hugsanlega klessu) af "vatni" úr ánni, svo hægt sé að láta deyjandi fólk drekka það. Ég er reyndar ekki viss um röðina á þessu: það er alveg jafn líklegt að fólkið sé fullkomlega heilbrigt áður en það slafrar í sig sullinu. 

 

15. Janúar:

Ekkert merkilegt í fréttum þennan daginn, annað en að 91 ár er liðið frá 'the Boston molasses disaster'.  8.700.000 lítra tankur fullur af melassa sprakk þá á óvenju heitum vetrardegi í Boston. Melassabylgjan var á milli 2,5 og 4,5 metrar á hæð og fór á allt að 56 km hraða um göturnar. Menn og dýr festust í ilmandi sykurleðjunni og drukknuðu, enda melassi seigur og þungur. Enn þann dag í dag þykjast sumir finna melassalyktina þegar sérstaklega hlýtt er í veðri.

 

16. Janúar:

Deilan um Allah heldur áfram í Malasíu. Kristnir skemma mosku í hefndarskyni, að því er virðist með því að henda í hana flösku, hugsanlega áfengisflösku. 

Annað sem vert er að minnast á er að 80 ár voru liðin frá því að áfengisbannið í Bandaríkjunum gekk í gildi. Bannið varvið lýði til 1933, en þá áttuðu menn sig skyndilega á því að það var slæm hugmynd þar sem neðanjarðarhagkerfið blómstraði og mafíósar réðu lögum og lofum. Eins gott að við gerum ekki svona vitleysur lengur!

 

17. Janúar:

Íran ákveður að fresta pílagrímsferðum þar til trúarlögregla Sáda hættir að vera vond við sjíta sem koma í heimsókn til Mekka og Medína. Fyrir þá sem eru ekki klárir á muninum á sjítum og sunníum er hann í fyrsta lagi sá að sjítar trúa því að afkomendur tengdasonar Múhameðs séu guðlega skipaðir arftakar leiðtogahlutverksins á meðan sunníar trúa því að fyrstu fjórir kalífarnir hafi verið réttmætir erfingjar þess, og í öðru lagi er miklu skemmtilegra að segja shi'ite en sunni.

 

18. Janúar:

Íslömsku samstöðuleikunum er aflýst vegna deilna um nafnið á Persaflóa. Fleiri orð eru óþörf.

Mehmet Ali Ağca (sem, eins og áður var minnst á, mistókst að drepa JPII) er sleppt úr fangelsi. Hann telur sig sendiboða Guðs á jörðu og trúir því að heimsendir sé á næstu grösum. Það er rétt að taka fram að þarna er ég að tala um Mehmet, ekki páfann.

 

19. Janúar:

Hæstiréttur Bandaríkjanna  snýr við ákvörðun lægra dómsstigs um að ekki eigi að taka Mumia Abu-Jamal af lífi. Þeir sumsé ákváðu að það ætti að taka hann af lífi. Hvaða tilgangi þjónar það að taka manninn af lífi? Heldur einhver að hann sé svo hættulegur samfélaginu að það bara verði að drepa hann? Mér er drullusama hvort hann drap þessa löggu eða ekki, get the fuck over it. Free Mumia!

 

20. Janúar:

Réttarhöld hefjast yfir blábjánanum Geert Wilders, en hann er ákærður fyrir að segja ljótt um múslima. Eins og fram hefur komið er Geert Wilders blábjáni, en hann hefur samt fullan rétt til að líkja Kóraninum við Mein Kampf og vera fordómafullur apaköttur. Það er út í hött að reyna að senda menn í fangelsi fyrir það eitt að haga sér eins og algjör Skúli og mér finnst reyndar nokkuð sniðugt hjá honum að reyna að fá Bouyeri til að bera vitni. Það breytir því ekki að hann er blábjáni - meira að segja blábjánar eiga að njóta tjáningarfrelsis.

 

21. Janúar:

Annar tíðindalaus dagur. Sagan er samt full af skemmtilegum hlutum. Árið 1908 var reynt að banna reykingar kvenna á almannafæri í New York, en borgarstjórinn afnam lögin tveimur vikum seinna. Þennan dag árið 1921 fæddist Howard Unruh. Svo virðist sem Howard hafi snappað pínu á meðan hann var í skotgröfunum í seinna stríði, en þegar hann kom heim hélt hann dagbók yfir allt sem hann ímyndaði sér að nágrannar hans hefðu gert honum og merkti við þá sem hann vildi hefna sín á. Og svo gerði hann það; hann kom heim og sá að nýja garðhliðinu hans hafði verið stolið, svo hann fór í sparifötin, hótaði mömmu sinni með skiptilykli, greip Lugerinn sinn og skaut 13 manns, þar á meðal þrjú börn. Hann var fyrsti Bandaríkjamaðurinn sem fór á svona 'killing spree'.

 

22. Janúar:

Annar dauður dagur. Fokkit. 1973 komst hæstiréttur Bandaríkjanna að niðurstöðu í Roe v. Wade, en niðurstaðan var í stuttu máli sú að konur hefðu rétt til fóstureyðinga og að ríkið ætti ekki að skipta sér af þeim. Norma McCorvey ("Jane Roe") átti þrjú börn, það fyrsta þegar hún var 18 ára, annað þegar hún var nítján ára (hún gaf það barn til ættleiðingar), og málið sjálft snerist um þriðju óléttuna. Þá var Norma 21 árs og fráskilin. Málaferlin drógust hins vegar á langinn og hún eignaðist barnið, sem hún gaf einnig til ættleiðingar. Hún var lengi virk í baráttu kvenna fyrir vali og gaf út ævisögu sína árið 1994, en þar kom hún m.a. út úr skápnum. Trúarnöttari að nafni Flip Benham gargaði á hana þar sem hún sat og áritaði bækur að hún bæri ábyrgð á dauða 33 milljóna barna. Hann opnaði síðan 'Operation Rescue' stofu við hliðina á 'A choice for women', læknastofunni þar sem Norma vann. Þau fóru smám saman að tala saman og einhvernveginn vann hann hana á sitt band. Hún "frelsaðist", "hætti" að vera lesbía, og fór að berjast gegn réttinum til fóstureyðinga. Hún skírðist inn í kaþólsku kirkjuna og hefur verið dugleg að vera nöttari undanfarin ár - hún var meira að segja handtekin þegar Sonia Sotomayor sór embættiseið sem hæstaréttardómari, þar sem hún og annar mótmælandi görguðu á Al Franken á meðan hann hélt ræðu.

 

Jæja, var þetta ekki hressandi saga? Afsakið meðan ég æli.

 

23. Janúar:

Nefnd á vegum bandaríska dómsmálaráðuneytisins mælir með því að 47 fangar sem nú er haldið í Guantanamo-fangabúðunum yrði haldið þar áfram (án réttarhalda) um fyrirsjáanlega framtíð. Samkvæmt skýrslu frá nefndinni eru mennirnir hættulegir, en sönnunargögn gegn þeim myndu ekki duga til að fá þá dæmda fyrir bandarískum dómstólum. Heppilegt að geta reddað sér svona. Bandaríska réttarkerfið er ekki fullkomið, en undir því áttu a.m.k. rétt á því að vita fyrir hvað þú ert ákærður, þú átt rétt á lögfræðingi og þú átt rétt á réttarhöldum. Það er náttúrulega ekki hægt að leyfa einhverjum stórhættulegum terroristum að njóta vafans. "Saklaus þar til sekt er sönnuð" á greinilega bara við um suma. 

Obama ætlaði reyndar að vera búinn að loka Guantanamo núna, en pappírsvinnan er víst hrikaleg. Nefndin flokkaði fangana í þrjá hópa; 35 fanga mun vera hægt að senda fyrir dómstól eða herdómstól og 110 má bara sleppa (hvað voru þeir þá að gera þarna?), auk þeirra 47 sem á að halda föngnum án dóms og laga.  Og hvers vegna er ekki hægt að nota sönnunargögn gegn þessum stórhættlegu mönnum fyrir bandarískum dómstólum? Jú, játningar eða vitnisburðir sem fást með pyntingum eru ekki gildir. Úps. 

 

24. Janúar:

Létt popp í lokin? Black Eyed Peas fengu afhent verðlaun sem besta erlenda hljómsveitin á NRJ tónlistarverðlaununum í Cannes í Frakklandi. Vandamálið var bara að sveitin vann alls ekki. Þýska hljómsveitin Tokio Hotel átti að hljóta verðlaunin, en kynnirinn ruglaðist á línum og las upp rangt nafn. Það sem gerir þetta enn skemmtilegra er að svipuð mistök áttu sér stað fyrir ári síðan, en þá fékk Katy Perry óvart afhent verðlaun fyrir besta erlenda lagið, en Rihanna átti að hljóta þau. Þessir Frakkar. Zey are crazy, non?

Og við höldum okkur við tónlistina, því tveir merkismenn eiga afmæli í dag: þýski sérvitringurinn Klaus Nomi, sem hefði orðið 66 ára, og vanmetni snillingurinn Warren Zevon, sem hefði orðið 63 ára.

 ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

Jæja, þetta er nú meira helvítis kjaftæðið.  

Hvernig er hægt að nýta kirkjur landsins?

Kirkjur landsins standa galtómar flesta daga, eins og flestir vita (nema þá helst þeir sem fá ríflega borgað fyrir að vita það ekki). Meira að segja biskupinn vill frekar að kirkjustarfið fari fram utan þeirra, enda mun auðveldara að telja smábörnum trú um furðusögurnar. Fyrst biskup vill breyta leik- og grunnskólum landsins í kristilegar ítroðslustöðvar er rökrétt að nota kirkjurnar sem hér eru upp um alla veggi og súlur í eitthvað nytsamlegra. 

 

Hugmynd #1: Athvarf fyrir heimilislausa.

 

Í mörg ár hefur verið skortur á úrræðum fyrir heimilislausa í Reykjavík. Kirkjur sem standa tómar mestan part ársins eru þó rúmgóðar og upphitaðar. Hægt væri að koma upp einföldum skilrúmum - og inn í flestar kirkjurnar má meira að segja hæglega bæta aukahæð! Þar með er búið að leysa vandann. Prestarnir geta svo farið að vinna fyrir ofurlaununum sínum, fyrst með því að breyta húsnæðinu og síðar með aðstoð við gestina. Þeir þyrftu samt að lofa því að vera ekki að áreita fólk með óvelkomnum giftingum og guðspjallagauli í tíma og ótíma. 

 

Hugmynd #2: Moska

 

Löng hefð er fyrir því að trúarhópar yfirtaki guðshús annarra trúarbragða. Parthenon var upphaflega tileinkað gyðjunni Aþenu, en var seinna breytt í kirkju tileinkaða Maríu "mey" og enn síðar var mínaretta byggð við og hofið orðið að mosku. Moskulausu múslimarnir á Íslandi geta nú endurtekið leikinn, þó kirkjurnar séu fráleitt jafn fallegar og hofið gríska, og yfirtekið svosem eins og eina kirkju. Aðrir trúarhópar geta líka fengið húsnæði, fyrst við erum byrjuð. Er það ekki bara sanngjarnt?

 

Hugmynd #3: Leikskólar

 

Fyrst Karl vill endilega breyta leikskólum í kirkjur, er þá ekki rökrétt að breyta kirkjunum í leikskóla?  Að vísu þyrfti að breyta þeim dálítið; skipta rýminu niður, koma upp viðeigandi salernisaðstöðu sem og eldunaraðstöðu, en þar geta prestarnir aftur komið við sögu. Er trésmíði annars ekki kennd í guðfræðinni? Það virðist passa svo vel. 

 

Hugmynd #4: Skemmtistaðir

 

Skellið upp diskókúlu, skiptið margmilljóna orgelinu út fyrir sæmilegt hljóðkerfi. DJinn getur staðið í pontu og predikað geggjað stuð. Þetta næsta lag er fyrir þig, Jesú: By the rivers of Babylon með Boney M! Þessi notkun er algengari en fólk heldur, enda mega kirkjurnar eiga það að þar er yfirleitt góður hljómburður. Kirkjurnar hafa auk þess þann ótvíræða kost að þar má nú þegar bæði drekka vín og eta barsnakk, auk þess að í sumum þeirra má reykja. 

 

Endilega komið með fleiri hugmyndir. Það hlýtur að vera hægt að nýta alla þessa fermetra húsnæðis í eitthvað annað en geymslupláss fyrir heilagan anda.

 

...en hann sagði það...

 Mér leiðist íslensk "fréttamennska". Í stað þess að  fjalla um það sem er að gerast, er fjallað um hvað einhver segir um það sem er að gerast.

Yfirlit frétta er í stíl Kent Brockmans - upphrópun sem nær athygli, og svo mjórri röddu tekið fram að þetta sé skoðun einhvers aðila. 

 

"ÞEIR SEM KUSU D OLLU HRUNINU! Þetta segir Jón Jónsson, vitleysingur sem enginn tekur mark á."

Næsta kvöld mætir svo sá sem kallaði Jón vitleysing, og kvöldið eftir það er rætt við móður Jóns, sem segist oft taka mark á honum og aftur við Jón sjálfan, en skýrt tekið fram að það séu ekki allir sammála honum. Voilá: góðar fimmtán mínútur af "fréttum". Það er svo hægt að líta yfir ævi Jóns í Fréttaaukanum, skoða safn hans af sultukrukkum í Kastljósinu og hekluðu dúkana hans í Íslandi í dag. Ef bloggheimur bítur er hægt að hefja frétt á orðunum "mikil umræða hefur verið", og síðan hægt að ræða við einhvern áberandi bloggara um umræðuna um umfjöllunina um skoðun vitleysingsins Jóns. 

 

Auðvitað eru ekki allar fréttir svona. Margar eru áhugaverðar, vel unnar og raunverulega hlutlausar. Hlutleysi er ekki að varpa fram skoðun eins og fá svo einhvern með andstæða skoðun til að mótmæla. Það má kalla það 'jafnvægi' en það er ekki hlutleysi. Ég hef ekkert á móti jafnvægi. Raddir allra eiga að fá að heyrast og allir eiga að hafa jafnan rétt til sinna skoðana. En ekki í fréttatímanum. Fréttir eiga að segja frá atburðum. Punktur. Þeir þurfa ekki að vera merkilegir. Mér er alveg sama hvað einhverjum sjálfskipuðum sérfræðingi finnst. Ef fram kemur tillaga um breytingar á sköttum, vil ég fá að vita hvernig breytingarnar eiga að vera, svo ég geti myndað mér skoðun á þeim. Mér er sama þó hagfræðingur A sé alfarið á móti þeim og hagfræðingur B sterklega fylgjandi.

 Ef hagfræðingarnir mæta svo í Ísland í dag eða Silfur Egils og útskýra hvað þeim finnst, eða rífast á blogginu, eða standa á sápukassa á Lækjartorgi og hrópa í gegnum gjallarhorn getur vel verið að ég hlusti. Gjallarhornin eiga hins vegar ekki heima í fréttatímanum. 

 

Gott dæmi um afleiðingar "jafnvægis" í stað hlutleysis má sjá í Bandaríkjunum. Segjum að kosningabarátta sé í fullum gangi. Þáttastjórnandi á stöð sem er meira að segja með orðið "jafnvægi" í slagorði sínu býður frambjóðendum beggja flokka í viðtal. Er það ekki gott? Báðir flokkar fá að koma sínu á framfæri...hjá Bill O'Reilly. Þar er kannske jafnvægi, en hlutdrægara verður það varla. 

Og hvað með það? Það eru líka "vinstri" stöðvar í Bandaríkjunum, þar sem Demókrötum er gert hærra undir höfði. Jafnast þetta ekki út? 

Tökum annað dæmi frá Bandaríkjunum. Forseti er löglega kosinn, en einn vitleysingur ákveður að halda því fram að forsetinn sé í raun ekki bandarískur ríkisborgari. Allir hafa rétt á sinni skoðun, sama hversu heimskuleg hún er, svo stöðvarnar flytja "fréttir" af málinu. Eitt smávægilegt vandamál fer framhjá þeim: þetta er ekki frétt.

Það er ekki frétt að einhver haldi einhverju fram. Það er ekki hlutleysi að gefa í skyn að það sé merkilegt að einhver vitleysingur hafi einhverja ákveðna skoðun. Það er orðin frétt þegar stór hluti landsmanna trúir vitleysingnum, en það hefði aldrei gerst nema vegna þess að þessi tiltekni hálfviti fékk pláss í fréttum. Skoðun hans var ekki bara röng, heldur heimskuleg og rasísk. Hún breiddist út vegna þess að hún fékk ímyndað vægi vegna umfjöllunar "fréttamanna". Þetta snýst meira um að búa til fréttir en að flytja þær. 

 

Þegar "fréttatíminn" byrjar á eftir, býst ég við að í yfirlitinu verði nokkrar fullyrðingar einhverra manna úti í bæ (Alþingi er auðvitað úti í bæ). Ætli neftóbaksádeila Hreyfingarinnar komi ekki sterk inn, með æfum neftóbaksnotanda úr Framsókn sem snýtir sér hátt - til að gæta "jafnvægis". En er það frétt að kerling á þingi sé ósátt við að menn taki í nefið þar á bæ? Kemur það mér við?

Ekki það, þetta er voða kjút "frétt", og nokkuð alvarlegt ef rétt er að tóbakskornin hafi valdið skemmdum. Ef það er rétt, og skemmdirnar hafa haft áhrif á atkvæðagreiðslur, er þetta frétt. Ef það er ólöglegt að neyta tóbaks í þingsalnum er þetta frétt. Annars er þetta kerling að röfla um störf þingsins, í ræðutíma sem er ætlaður undir umræður um störf þingsins. Það er ekki frétt.

 

Kannske vill fólk svona "fréttir". Kannske væru fréttatímar ómögulegir ef ég fengi að ráða.

Kannske er ómögulegt að flytja fréttir á hlutlausan hátt. Kannske er "hlutleysi" ekki til.

 

En fjandinn hafi það, það má að minnsta kosti reyna.

 

*edit*

Það er kannske rétt að geta þess að ég reit þennan pistil eftir lestur færslu hjá Óla Gneista.

Guðrún og tjáningarfrelsið

Einhverjir kannast kannske við Guðrúnu nokkra Sæmundsdóttur, sem ég hef stundum reynt að rökræða við, og sem bannaði mér að setja inn athugasemdir hjá sér. Fyrir þá sem eru svo heppnir að gera það ekki, er Guðrún fyrrum frambjóðandi hins misheppnaða L-lista, og hennar helstu baráttumál eru að halda Íslandi utan ESB, að skerða mannréttindi, að senda alla neytendur ólöglegra vímuefna úr landi (en þó mærir hún konur sem af hetjuskap fara kasóléttar á fyllerí í stað þess að fara í fóstureyðingu ef þær geta ekki sleppt því að þamba áfengi í níu mánuði) og að berjast gegn talsmanni Djöfulsins, í Jesú nafni.

Ég er sumsé talsmaður Djöfulsins (með stóru D-i).

 

Þetta fræddi hún mig um eftir nokkuð langar og...sérstakar umræður á bloggi Páls Vilhjálmssonar. Umræðan snérist í upphafi um trúariðkun innan veggja Háskólans, en Guðrún var fljót að afvegaleiða þá umræðu. Ég er svosem ýmsu vön frá henni, en meira að segja ég varð hissa á nýjasta útspili hennar.

Eftir að hún hafði ítrekað þá skoðun sína að ég (eins og allir aðrir sem vilja endurskoða misheppnaða fíkniefnalöggjöf hér á landi) væri siðblind og illmenni, ýjað að því að ég væri búin að skaða mig andlega á vímuefnaneyslu og væri hugsanlega fíkniefnasali, og líkti mér við barnaníðing, auk þess að kalla mig talsmann bæði Djöfulsins og náfrænda hans, Fíkniefnadjöfulsins (gott ef hún líkti ekki samskiptum okkar við þau sem eiga að hafa átt sér stað á milli Djöfulsins og sjálfs Jesúsar Jósepssonar samkvæmt frásögnum Nýja Testamentisins) missti ég þolinmæðina og mælti með því að hún leitaði sér hjálpar sálfræðings. Þá kom hún með þetta óborganlega innlegg:

 

"Tinna ég er einmitt að pæla í að leita mér hjálpar við að koma lögum yfir þig og aðra sem að auglýsa dóp hér á netinum [sic] með því að vísa í tilhæfulausar "rannsóknir" um skaðleysi eiturlyfja. Það er leikur einn að fletta upp öllum dópáróðri frá þér hér á netinu og það er kominn tími til að þú verðir látin svara fyrir hann í réttarsölum."

 

Þar sýndi hún sitt rétta andlit, auk þess að koma upp um hversu fáfróð hún er um þau lög um tjáningarfrelsi sem gilda hér á landi - nema henni sé hreinlega alveg sama um sjálfsögð grundvallarmannréttindi annarra. Það kæmi svosem ekki á óvart, enda hefur hún látið svipaðar skoðanir í ljós áður. Hins vegar hefur hún aldrei, að mér vitandi, hótað að kæra fólk fyrir það eitt að hafa skoðanir sem stangast á við hennar og að rökstyðja það með því að vísa á heimildir. Þar er þó kannske komin skýring á því hvers vegna henni gengur almennt svo illa að rökstyðja mál sitt- hún hélt að það væri ólöglegt!

Ég vil trúa því að Guðrún hafi skrifað þetta innlegg í geðshræringu, en hún virðist komast í slíkt ástand furðulega oft, eins og sést á skrifum hennar (sérstaklega þegar rætt er um vímuefni) sem best er lýst með orðinu 'hysterísk'.

 

Hefði hún stoppað til að hugsa eilítið áður en hún sendi þessa hótun inn, hefði hún vonandi séð nokkra annmarka á henni. Í fyrsta lagi, eins og ég minntist á að ofan, ríkir tjáningarfrelsi á Íslandi, þrátt fyrir innilegar óskir Guðrúnar um afnám þess. Þó svo að dreifing og sala ýmissa vímuefna sé ólögleg, er fullkomlega löglegt að tjá sig um þau. Guðrún gæti því ekki kært mig fyrir það að benda fólki á þá staðreynd að rannsóknir sem gerðar hafa verið sýna að kannabis er ekki jafn hættulegt og Guðrún og aðrir sjálfskipaðir siðferðispostular hafa haldið fram. Það veldur ekki siðblindu, það leiðir ekki sjálfkrafa til neyslu harðari vímuefna, og það er mun minna ávanabindandi og minna hættulegt en bæði tóbak og áfengi. Þetta eru staðreyndir, sama hversu mikið Guðrún neitar þeim.

Í öðru lagi, jafnvel þó það sem ég taldi upp að ofan væri rangt, og kannabis væri í raun stórhættulegt eiturlyf sem breytti jafnvel heilbrigðasta manni í morðóðan siðblindingja með geðklofa og barnagirnd, þýddi það eingöngu að ég hefði haft rangt fyrir mér. Það er ekki ólöglegt að hafa rangt fyrir sér - annars væri Guðrún sjálf í ansi slæmum málum, ásamt reyndar öllum jarðarbúum - og því getur hún ekki kært mig fyrir það.

Í þriðja lagi er það svo að jafnvel þó við lítum framhjá fyrstu tveimur atriðunum, og gæfum okkur að Guðrún gæti kært mig fyrir það að dreifa vísvitandi röngum upplýsingum, þyrfti hún fyrst að sanna tvennt: að allar þær rannsóknir sem ég hef vísað í og allar þær fullyrðingar sem ég hef sett fram séu rangar, og að ég hafi vitað að þær voru rangar. Þetta gæti reynst erfitt, og þá sérstaklega síðarnefnda atriðið. Þess vegna væri það ekki tímans og peninganna virði að reyna það.

 

Nú hef ég næga trú á lögunum (a.m.k. þeim sem snúa að tjáningarfrelsi) til að treysta því að jafnvel þó Guðrún héldi í alvöru að hún gæti kært mig fyrir "dópáróður" myndi fyrsti lögfræðingur sem hún leitaði til hlæja hana út af skrifstofunni, og engin yfirvöld myndu reyna að traðka svo á skoðanafrelsi mínu, ef ekki væri nema bara með þeim rökum að það væri slæmt fyrir ímyndina, að ekki sé minnst á að slíkt mál bryti í bága við alla mannréttindasamninga sem Ísland er aðili að. Ég vona að Guðrún hafi eingöngu meint þetta sem illa úthugsaða hótun, í þeirri von að meintir yfirmenn mínir, Djöfullinn og Fíkniefnadjöfullinn hafi eyðilagt alla rökhugsun í útúrdópuðum kolli mínum. Því miður fyrir Guðrúnu er það ekki svo.

 

Það skásta sem ég gæti sagt um Guðrúnu er að hún er of bjartsýn. Hún virðist í alvörunni halda að það sé hægt að útrýma fíkniefnum á Íslandi, en hennar aðferðir eru ekki bara óraunhæfar, heldur ógeðfelldar, hvernig sem á þær er litið.

Auk þess að vilja afnema frelsi einstaklingsins (allt frá fæðingu) hefur Guðrún stungið upp á því, að því er virðist í fullri alvöru, að senda alla vímuefnaneytendur og -sala til Hollands. Við fyrstu sýn er þetta ekki svo slæmt: kannabismálin í Hollandi eru jú ásættanlegri en hér, og Guðrún er a.m.k. ekki að hvetja til ofbeldis. Þegar betur er að gáð sést þó innræti Guðrúnar. Hún heldur því fram að vímuefnasalar herji vísvitandi á börn og leitist við að gera þau háð sem flestum og sterkustum fíkniefnum, enda siðblindir, fégráðugir barnaníðingar. Þessi ímynduðu ómenni vill Guðrún losna við úr landinu, en hún sér ekkert að því að leyfa þeim að herja á börnin í Hollandi. Það er nú öll manngæskan- hún á bara við um Íslendinga.

Hefði Guðrún einhvern snefil af rökhugsun, myndi hún ekki láta svona útúr sér. Hún hefur hinsvegar sýnt það aftur og aftur að hún er ekki fær um að skilja einföldustu rök. Hún heldur því blákalt fram að þeir sem helst vilja lögleiða kannabis hljóti að vera að selja það, ellegar á mála hjá einhverjum sem það gera. Þarna er augljós rökvilla: þeir sem græða mest á að halda vímuefnum ólöglegum fara varla að berjast fyrir því að varan verði gerð lögleg og þar með tekin úr höndunum á þeim.

Þrátt fyrir að ég og margir fleiri hafi margoft reynt að útskýra þessa einföldu staðreynd fyrir Guðrúnu, og gekk ég jafnvel svo langt að setja þetta upp sem barnasögu í þeirri von að einfalt ritmál og barnalegt orðfæri næði til hennar, en allt kemur fyrir ekki. Hún stingur puttunum í eyrun og kallar okkur siðblind. Þegar henni er bent á að ekki allir sem vilja endurskoða lögin séu kannabisneytendur, galar hún um samsæri dópista. Þegar henni er bent á að ekki séu allir kannabisneytendur siðblind illmenni, dópsalar, heilaskemmdir ónytjungar eða heróínneytendur (staðreynd sem ætti að vera augljós þegar tillit er tekið til þess gríðarlega fjölda manna sem nota kannabis reglulega, hvað þá ef taldir eru allir þeir sem hafa neytt jurtarinnar einhverntímann á ævinni) heldur hún í lygina og líkir okkur við barnaníðinga.

Ég geri mér engar grillur um að Guðrún skipti nokkurn tíma um skoðun, enda er hún bæði illa haldin af áðurnefndum skorti á rökhugsun og þar að auki þrjósku og furðulegri kristinni öfgatrú, en slíkt fólk virðist hreinlega ófært um að horfast í augu við veruleikann ef hann stangast á við fyrirfram mótaða heimsmynd þeirra, sama hversu augljóst misræmið er og hversu veruleikafirrt sú heimsmynd er.

Hvers vegna er ég þá að þessu?

Jú, við Guðrún eigum eitt sameiginlegt: hvorug okkar vill að þeir sem lesa skrif hinnar taki mark á þeim sér og öðrum til skaða. Guðrún heldur því fram á þessum sama þræði að "áróður [minn] fyrir dópi" geti leitt til þess að einhver freistist til að prófa nefnt dóp og deyji jafnvel af þeim -og þar með mínum- völdum.

Ég aftur á móti kann illa við að sjá fólk eins og Guðrúnu komast upp með lygar, og þá sérstaklega lygar sem beinast gegn mér persónulega. Þess vegna held ég áfram að svara lygaáróðri Guðrúnar. Ekki vegna þess að ég vonist til að fá hana til að skipta um skoðun eða að ég sé að reyna að "vinna" þessar einhliða "rökræður", heldur vil ég ekki að óupplýstir lesendur bloggsins fái þá hugmynd að allir talsmenn endurskoðunar löggjafarinnar séu dópsalar sem herja á blogg, eða að allir sem neyta vímuefna séu siðblind illmenni eða með geðklofa.

Auðvitað ætti hverjum vitibornum manni sem les málflutning Guðrúnar að vera dagljóst að hann er ekki bara rangur heldur hreint út sagt svo fáránlegur að hann er á tímum eins og atriði í einhverjum súrrealískum sketsaþætti í anda Monty Python. Því miður á Guðrún sér eitthvað af skoðanasystkinum, og ég vil ekki að hún eignist fleiri. Ég vona innilega að hún komist aldrei í nokkra stöðu þar sem möguleiki er að hún hafi áhrif á börn eða unglinga, hvað þá að hún fái tækifæri til að spreyta sig á þingi eins og hún þráði svo heitt - og gerir kannske enn. Mig langar að trúa því að það sé enginn möguleiki á því að Guðrún fengi eitt einasta atkvæði, eða að nokkur manneskja taki hræðsluáróður hennar alvarlega, en af fenginni reynslu leyfi ég mér að fullyrða að því miður er það ekki svo. 

 

Einn galli Guðrúnar er kannske að vera of bjartsýn. Minn er þá sá að hafa ekki næga trú á landsmönnum. Munurinn er sá að mín vantrú á greind sumra (sem betur fer fárra, enn sem komið er) landa minna er byggð á reynslu. Tálsýn Guðrúnar er hins vegar ekki byggð á neinu nema hennar eigin ranghugmyndum og/eða vísvitandi lygum.

*Uppfært*

Bleyðan Guðrún hefur nú lokað á IP töluna mína, og viðurkennir þar með að hún er ófær um málefnalega umræðu. Gott væri ef einhver lögfróður maður benti henni snöggvast á lög um tjáningarfrelsi, þar sem hún virðist of þrjósk til að lesa þennan pistil minn. Hún bítur síðan höfuðið af skömminni með því að líkja umfjöllun um kannabis við barnaklám.