Um þig

Flestum nægir að tala um sjálfa sig í fyrstu persónu. Sumir vilja vera spes (og pirrandi) og vísa til sjálfs sín í þriðju persónu: "Kallinn er að skreppa í bæinn!" "Stelpan er bara nett á'ðí!"

 

Ég hef hins vegar ákveðið að vísa til sjálfrar mín í annarri persónu - byrjum....núna:

Þú ert með couchsurfer frá Þýskalandi í heimsókn. Hún talar ekki jafn góða ensku og þú, svo öll samtöl ykkar á milli eru uppfull af handapati og höum. Mamma þín virðist ekki skilja orð af því sem hún segir - þ.e.a.s. því sem csinn segir, ekki mamma þín sjálf.  Þú ert að drepast í bakinu, sama hversu mikið af parkódíni þú tekur. Heilsuvernd segir þér bara að lesa "bókina um bakið", en læknirinn þinn segir þér að fara til sjúkraþjálfara sem þú hefur ekki efni á. Þú eyðir því dögunum í að lesa og éta. Lifirðu ekki crappy lífi akkúrat núna. Jú, það gerir þú!

 Nei, gleymið þessu, þú hljómar eins og barnabók.

 

 

 

Athugasemdir

[Sigurjón, 24.9.2008 kl. 22:24]

Öss.  Bakverkir eru slæmir.  Ég þekki það af eigin raun.  Það sem ég gerði var bara að vera fullur allan tímann.  Þá tók ég ekki eins eftir því...

[Tinna Gunnarsdóttir Gígja, 25.9.2008 kl. 14:23]

Frábært, sendu mér eins og fimm kassa af bjór og málinu er reddað!

[Sigurjón, 27.9.2008 kl. 15:25]

<Sendir>

[Emma Agneta Björgvinsdóttir, 27.9.2008 kl. 16:32]

stelpunni  finnst þægilegt að tala um sig í 3. persónu það dregur úr alvarleika þess sem að maður skrifar um svo að það er gott að geta skrifað eða sagt frá einhverju erfiðu annars gera einhverfir þetta líka og ég þekki nokkra sem eru einhverfir. Fimm kassar myndu hressa þig